Eparchia włodzimierska

W dzisiejszym świecie Eparchia włodzimierska to bardzo istotny temat, który przykuł uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Dzięki wpływowi obejmującemu wiele aspektów codziennego życia, Eparchia włodzimierska stał się punktem zainteresowania dla osób pragnących lepiej zrozumieć otaczający ich świat. Poprzez swój wpływ na społeczeństwo, kulturę, gospodarkę i politykę, Eparchia włodzimierska stał się nieuniknionym tematem dyskusji w każdej dziedzinie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Eparchia włodzimierska, analizując jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje w obecnym świecie.

Eparchia włodzimierska
Владимирская епархия
Ilustracja
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu
Państwo

 Rosja

Obwód

 włodzimierski

Siedziba

Włodzimierz
ul. Bolszoja Moskowskaja 65 B

Data powołania

1213/1214/1215

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Metropolia

włodzimierska

Sobór

Zaśnięcia Matki Bożej

Biskup diecezjalny

biskup włodzimierski i suzdalski Nikander (Piliszyn)

Biskup pomocniczy

biskup kowrowski Stefan (Priwałow)

Biskup senior

emerytowany metropolita włodzimierski i suzdalski Tichon (Jemieljanow)

Dane statystyczne (2011)
Liczba kapłanów
• w tym diecezjalnych
• w tym zakonnych

376
342
52

Liczba dekanatów

20

Liczba parafii

303

Liczba klasztorów

33

Położenie na mapie miasta Włodzimierz
Położenie na mapie Rosji
Położenie na mapie obwodu włodzimierskiego
Ziemia56°07′52,2″N 40°24′47,0″E/56,131167 40,413056
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia włodzimierska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, z siedzibą we Włodzimierzu. Jej obecnym ordynariuszem jest biskup włodzimierski i suzdalski Nikander (Piliszyn)[1], zaś funkcję katedry pełni sobór Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu[2].

Rys historyczny

Według różnych źródeł została erygowana w 1213, 1214 lub 1215[3]. Została wyodrębniona z eparchii rostowskiej na prośbę wielkiego księcia Jurija Władimirowicza II. Siedzibą biskupów był początkowo Suzdal. W 1239 administratura została zlikwidowana; w 1274 ponownie zaczęto mianować biskupów włodzimierskich[3]. W 1299 eparchia została zlikwidowana w związku z przeniesieniem siedziby prawosławnych metropolitów kijowskich do Włodzimierza[3], z inicjatywy metropolity Maksyma[4]. W 1330 metropolita Piotr II przeniósł swoją rezydencję do Moskwy, w następstwie czego ponownie powołano eparchię suzdalską[3]. Istniała ona do połowy XVIII w. W 1744 powołano eparchię włodzimierską i jaropołską. W 1788 do jej terytorium włączono obszar dawnej eparchii perejasławskiej[3]. Od 1583 eparchia posiadała status arcybiskupstwa, zaś od 1682 – metropolii[3].

Od 1944 granice administratury pokrywały się z terytorium obwodu włodzimierskiego[3]. W 2013 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wydzielił z niej dwie nowe administratury – eparchię muromską oraz eparchię aleksandrowską[2].

Biskupi włodzimierscy[3]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]
Teofan (Goworow)
Sergiusz (Stragorodski)
Mikołaj (Dobronrawow)
  • biskup suzdalski, włodzimierski i juriewski Jan, 1213
  • biskup włodzimierski i suzdalski Szymon, 1214–1226
  • biskup włodzimierski i suzdalski, następnie suzdalski, włodzimierski i perejasławsko-zaleski Mitrofan I, 1227–1238
  • biskup suzdalski, włodzimierski i perejasławsko-zaleski Eufrozyn, 1240
  • biskup suzdalski, włodzimierski i perejasławsko-zaleski Cyryl, 1250–1274
  • biskup suzdalski, włodzimierski i perejasławsko-zaleski, następnie włodzimierski, suzdalski i niżnonowogrodzki Serapion, 1274–1275
  • biskup włodzimierski, suzdalski i niżnonowogrodzki Teodor I, 1276–1286
  • biskup włodzimierski, suzdalski i niżnonowogrodzki Jakub, 1289–1295
  • biskup włodzimierski, suzdalski i niżnonowogrodzki Symeon, 1295/1297–1299
  • biskup włodzimierski, suzdalski i niżnonowogrodzki Maksym, 1300–1305
  • biskup suzdalski Daniel, 1330–1340
  • biskup suzdalski Jan II, 1340–1347
  • biskup suzdalski Nataniel, 1347–1349
  • biskup suzdalski, niżnonowogrodzki i tarusski Daniel, 1350–1351
  • biskup suzdalski, briański i tarusski Jan III, 1351–1363
  • biskup suzdalski, briański i tarusski Aleksy I, 1363–1365
  • biskup suzdalski, briański i tarusski Jan III, 1365–1366, ponownie
  • biskup suzdalski, briański i tarusski Aleksy II, 1366–1373
  • biskup suzdalski, niżnonowogrodzki i gorodiecki Dionizy, 1374–1383
  • biskup suzdalski, niżnonowogrodzki i gorodiecki, następnie suzdalski i tarusski Eufrozyn II, 1386–1401
  • biskup suzdalski i tarusski Mitrofan II, 1406–1427
  • biskup suzdalski i tarusski Grzegorz I, XV w.
  • biskup suzdalski i tarusski Filip I, 1452–1464
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Eutymiusz, 1464–1483
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Teodor II, 1483–1484
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Nifont, 1484–1508
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Symeon, 1509–1515
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Gennadiusz (Bogojawlenski), 1517–1531
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Terapont, 1539–1543
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Jonasz (Sobina), 1544–1548
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Tryfon (Stupiszyn), 1549–1551
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Atanazy (Palecki), 1551–1564/1566
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Eleuteriusz, 1564–1567
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Pafnucy, 1567–1570
  • biskup suzdalski, kałuski i tarusski Grzegorz II, 1571
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Warłaam, 1571–1586
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Hiob, 1587–1592
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Galakcjon, 1593–1608
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Gerazym, 1613–1615
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Arseniusz (Apostoł), 1615–1626
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Józef (Kurcewicz), 1626–1634
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Serapion, 1634–1653
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Sofroniusz, 1654
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Józef, 1655–1656
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Filaret, 1656–1658
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski Stefan I, 1658-1661
  • arcybiskup suzdalski, kałuski i tarusski, następnie suzdalski i jurjewski Stefan II, 1666–1679
  • arcybiskup suzdalski i jurjewski Marceli, 1680–1681
  • arcybiskup suzdalski i jurjewski Paweł (Morawski), 1681
  • arcybiskup, następnie metropolita suzdalski i jurjewski Hilarion, 1681–1705
  • metropolita suzdalski i jurjewski Efrem (Janković), 1708–1712
  • metropolita suzdalski i jurjewski Ignacy (Smoła), 1712–1719
  • metropolita suzdalski i jurjewski Warłaam (Lenicki), 1719–1723
  • metropolita suzdalski i jurjewski Joachim, 1725–1726 i ponownie 1726–1731
  • metropolita suzdalski i jurjewski Gabriel (Russki), 1731–1735
  • metropolita suzdalski i jurjewski Atanazy (Paissus-Kondioidi), 1735–1737
  • metropolita suzdalski i jurjewski Beniamin (Falkowski), nominat, 1737
  • metropolita suzdalski i jurjewski Szymon (Tichomirow), 1739–1747
  • metropolita włodzimierski i jaropolski Porfiry (Krajski), 1748–1755
  • metropolita włodzimierski i jaropolski Platon (Pietrunkiewicz), 1755–1757
  • metropolita włodzimierski i jaropolski Sylwester (Głowacki), 1755–1760
  • metropolita włodzimierski i jaropolski Antoni (Bagrationi), 1757–1762
  • metropolita włodzimierski i jaropolski, następnie włodzimierski i muromski Gennadiusz (Dranicyn), 1760–1775
  • metropolita włodzimierski i muromski Paweł (Griebniewski), 1763–1770
  • metropolita włodzimierski i muromski Hieronim (Formakowski), 1770–1783
  • metropolita włodzimierski i muromski Tichon (Jakubowski), 1775–1783
  • metropolita włodzimierski i muromski, następnie suzdalski i włodzimierski, następnie włodzimierski i suzdalski Wiktor (Onisimow), 1783–1800
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Ksenofont (Trojepolski), 1800–1821
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Parteniusz (Czertkow), 1821–1850
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Justyn (Michajłow), 1850–1863
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Teofan (Goworow), 1863–1866
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Antoni (Pawlinski), 1866–1878
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Teognost (Lebiediew), 1878–1892
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Sergiusz (Spasski), 1892–1904
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Nikon (Sofijski), 1904–1906
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Mikołaj (Nalimow), 1906–1914
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Aleksy (Dorodnicyn), 1914–1917
  • metropolita włodzimierski i szujski Sergiusz (Stragorodski), 1917–1922
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Mikołaj (Dobronrawow), 1923–1925
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Korneliusz (Sobolew), 1926[5]
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Innocenty (Letiajew), 1932–1935
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Sergiusz (Griszyn), 1935–1936
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Filip (Gumilewski), 1936
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Teodor (Jackowski), 1936–1937
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Chryzogon (Iwanowski), 1937–1938
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Onezym (Fiestinatow), 1944–1970
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Mikołaj (Kutiepow), 1970–1975
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Włodzimierz (Kotlarow), 1975–1980
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Serapion (Fadiejew), 1980–1987
  • arcybiskup włodzimierski i suzdalski Walenty (Miszczuk), 1987–1990
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Eulogiusz (Smirnow), 1990–2018[6]
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Tichon (Jemieljanow), 2018[6]-2024[1]
  • metropolita włodzimierski i suzdalski Nikander (Piliszyn), od 2024[1]

Obecna sytuacja

Monaster Opieki Matki Bożej w Suzdalu
Monaster Złożenia Szat w Suzdalu
Monaster św. Aleksandra Newskiego w Suzdalu

Według danych z 2021 eparchia włodzimierska i suzdalska prowadziła 187 parafii zgrupowanych w 11 dekanatach[2]. Są one obsługiwane przez 202 duchownych eparchialnych i 21 hieromnichów[2]. Łączna liczba czynnych cerkwi eparchii wynosi 324. Na jej terenie działały ponadto następujące klasztory:

Przypisy

  1. ↑ a b c ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 27 декабря 2024 года / Официальные документы / Патриархия.ru , Патриархия.ru (ros.).
  2. ↑ a b c d e Владимирская епархия
  3. ↑ a b c d e f g h Владимирская епархия. . .
  4. ↑ B. Gudziak, Kryzys i reforma. Metropolia kijowska, patriarchat Konstantynopola i geneza unii brzeskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2008, 978-83-227-2899-4, ss. 23–24
  5. ↑ Корнилий (Соболев Гавриил Гаврилович)
  6. ↑ a b ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2018 года , Патриархия.ru (ros.).
Eparchie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
Rosja
inne kraje

Szablon nie uwzględnia eparchii wchodzących w skład Kościołów autonomicznych, egzarchatów i okręgów metropolitalnych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.