Eparchia woroneska
Dzisiaj przygotowujemy się do wejścia do ekscytującego świata Eparchia woroneska. Niezależnie od tego, czy jest to postać historyczna, aktualny temat, zjawisko społeczne, czy jakikolwiek inny aspekt, który przykuwa naszą uwagę, Eparchia woroneska niewątpliwie ma znaczący wpływ na nasze życie. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom, przeanalizujemy odpowiednie dane i przedstawimy opinie ekspertów, aby w pełni zrozumieć znaczenie i znaczenie Eparchia woroneska w obecnym kontekście. Jesteśmy podekscytowani możliwością zagłębienia się w ten temat i odkrycia wszystkiego, co ma nam do zaoferowania Eparchia woroneska.
 Sobór Zwiastowania w Woroneżu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba |
Woroneż |
| Data powołania |
1682 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Cerkiew |
• Sobór Zwiastowania w Woroneżu; |
| Biskup diecezjalny |
metropolita woroneski i liskowski Leoncjusz (Kozłow) |
| Biskup senior |
emerytowany metropolita woroneski i liskowski Sergiusz (Fomin) |
Położenie na mapie Rosji  | |
 51°39′36″N 39°11′50″E/51,660000 39,197222
| |
| Strona internetowa | |
Eparchia woroneska – eparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego ze stolicą w Woroneżu. Jej obecnym (2022) zwierzchnikiem jest metropolita Sergiusz (Fomin)[1]. Funkcję soboru eparchialnego pełnią równolegle dwie świątynie: sobór Zwiastowania w Woroneżu (wciąż rozbudowywany) oraz sobór Opieki Matki Bożej w Woroneżu[2].
Historia
Eparchia woroneska została erygowana w marcu 1682, poprzez wydzielenie części obszaru eparchii riazańskiej oraz eparchii moskiewskiej. Na początku XVIII w. liczyła ok. 210 parafii. W czasie reform Piotra Wielkiego jej terytorium zostało znacząco powiększone. W 1829 jej nazwa została zmieniona na eparchia woroneska i zadońska w odróżnieniu od wydzielonej z niej eparchii dońskiej. 7 maja 2003 została z niej wydzielona eparchia lipiecka[3]. W 2013 zostały z niej wyodrębnione eparchie borisoglebska oraz rossoszańska[4].
Biskupi woronescy
- Mitrofan 1682–1703
- Arseniusz (Kostiurin) 1704–1712
- Stefan (Jaworski), locum tenens 1712–1714
- Pachomiusz (Szpakowski) 1714–1723
- Józef 1725–1726
- Lew (Jurłow) 1727–1730
- Joachim (Strukow) 1730–1742
- Beniamin (Sachnowski) 1742–1743
- Teofilakt (Gubanow) 1743–1757
- Cyryl (Laszewiecki) 1758–1761
- Joannicjusz (Pawlucki) 1761–1763
- Tichon (Sokołow) 1763–1767
- Tichon (Jakubowski) 1775
- Tichon (Malinin) 1775–1788
- Innocenty (Polanski) 1788–1794
- Metody (Smirnow) 1795–1799
- Atanazy (Iwanow) 1799
- Arseniusz (Moskwin) 1799–1810
- Antoni (Sokołow) 1810–1816
- Epifaniusz (Kaniwiecki) 1816–1825
- Antoni (Smirnicki) 1826–1846
- Ignacy (Siemienow) 1847–1850
- Parteniusz (Czertkow) 1850–1853
- Józef (Bogosłowski) 1853–1864
- Serafin (Arietinski) 1865–1886
- Beniamin (Smirnow) 1886–1890
- Anastazy (Dobradin) 1890–1913
- Tichon (Nikanorow) 1913–1920
- Tichon (Wasilewski) 1920–1922
- Włodzimierz (Szymkowicz) 1923–1926
- Piotr (Zwieriew) 1926
- Nataniel (Troicki), locum tenens 1927
- Zachariasz (Łobow) 1929–1935
- Piotr (Sokołow) 1935–1936
- Aleksander (Toropow), locum tenens 1936–1937
- Jonasz (Orłow) 1944–1945
- Józef (Oriechow) 1945–1961
- Sergiusz (Pietrow) 1961–1963
- Nikon (Łysenko) 1963–1964
- Włodzimierz (Kotlarow) 1964–1965
- Palladiusz (Kaminski) 1965–1968
- Serafin (Nikitin), locum tenens 1968
- Michał (Czub) 1968–1972
- Platon (Łobankow) 1972–1975
- Juwenaliusz (Tarasow) 1975–1982
- Metody (Niemcow) 1982–2003
- Sergiusz (Fomin) 2003-2024[5]
- Leoncjusz (Kozłow), od 2024[6]
Podział administracyjny (przed 2013)
Eparchia woroneska podzielona była na dekanaty borysoglebski, borbowski, woroneski centralny, woroneski lewobrzeżny, kaszyrski, liskiński, nowochoperski, ostoroski, pawłowski, ramoński, repiewski, rossoszański, siemiłucki i ertilski[1]. Łącznie na ich terytorium działało 249 parafii (dane z 2011). Oprócz nich w granicach eparchii istniało sześć monasterów[1]:
- Akatowski Monaster św. Aleksego Moskiewskiego (żeński)
- Monaster Przemienienia Pańskiego w Tołszewie (żeński)
- Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Diwnogorju (męski)
- Monaster św. Serafina z Sarowa w Nowym Makarowie (męski)
- Monaster Chrystusa Zbawiciela w Kostomarowie (żeński)
- Monaster Zmartwychwstania Pańskiego w Biełogoriu (męski)
Przypisy
- ↑ a b c Opis w serwisie Patriarchatu Moskiewskiego.
- ↑ Chramy Woroneża.
- ↑ Воронежская епархия.
- ↑ Завершилось последнее в 2013 году заседание Священного Синода Русской Православной Церкви.
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 24 октября 2024 года , Патриархия.ru (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 24 октября 2024 года , Патриархия.ru (ros.).