Eugeniusz Eibisch
W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Eugeniusz Eibisch, tematem, który wzbudził zainteresowanie i debatę w ostatnich latach. Eugeniusz Eibisch to temat obejmujący szeroki zakres aspektów, od jego wpływu na społeczeństwo po konsekwencje gospodarcze. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Eugeniusz Eibisch, aby zapewnić szeroki i kompletny przegląd, który pozwoli czytelnikom lepiej zrozumieć ten temat. Dodatkowo omówimy możliwe rozwiązania i strategie sprostania wyzwaniom związanym z Eugeniusz Eibisch. Mamy nadzieję, że ten artykuł ma charakter informacyjny i odpowiedni dla osób zainteresowanych zdobyciem większej wiedzy na temat Eugeniusz Eibisch i jego konsekwencji w różnych obszarach.
 Eugeniusz Eibisch | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 grudnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 marca 1987 |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Eugeniusz Eibisch (ur. 30 grudnia 1896 w Lublinie, zm. 7 marca 1987 w Warszawie) – polski malarz, pedagog, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i Krakowie.
Życiorys
Urodził się 30 grudnia 1896 w Lublinie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej jako syn Rudolfa. Absolwent lubelskiego Gimnazjum Miejskiego im. Stanisława Staszica[1]. W 1920 ukończył studia artystyczne na ASP w Krakowie pod okiem m.in. Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Dwa lata później, dzięki stypendium rządu francuskiego wyjechał do Paryża, gdzie współpracował z artystami z École de Paris. W 1926 brał udział w wystawie wraz z członkami Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”[2], chociaż jego malarstwo odróżniało się swoją ekspresją od założeń grupy[3]. W Paryżu namalował m.in. portret pisarza – późniejszego noblisty Rogera Martina du Garda, który z kolei uwiecznił Eibischa w powieści Rodzina Thibault pod postacią angielskiego malarza Patersona[4]. Malował m.in. portrety, pejzaże, martwe natury. Reprezentował nurt kolorystyczny w malarstwie w latach 30. XX wieku i w okresie powojennym.
W 1939 roku powrócił do Polski i osiadł w Krakowie, gdzie pracował jako profesor na tamtejszej ASP (w latach 1945–1950 rektor tej uczelni).
Sygnatariusz apelu sztokholmskiego w 1950 roku[5]. Od 1962 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju[6].
W 1955 otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia za twórczość malarską w minionym 10-leciu[7]. W 1960 w Nowym Jorku otrzymał nagrodę Fundacji Solomona R. Guggenheima przyznawaną wybitnym malarzom[potrzebny przypis].
Był mężem Franciszki z domu Sylber (1900–1983)[8]. Powołał Fundację im. Franciszki Eibisch, której celem jest promocja młodych artystów malarzy.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C39-2-4)[8].
Ważniejsze prace
- Martwa natura z rybą (1938)
- Rudy chłopak (1958)
- Pejzaż z Jugosławii (1967)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (16 lipca 1954)[9]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1952)[10]
- Medal 40-lecia Polski Ludowej[11]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[12]
- Medal "20-lecia Światowej Rady Pokoju" (1969)[13]
Przypisy
- ↑ Eugeniusz Eibisch , wyborcza.pl, 11 marca 2002 (pol.).
- ↑ Eugeniusz (Eugene Ebiche) Eibisch, Twórcy , Culture.pl .
- ↑ Irena Kossowska, Między tradycją i awangardą. Polska sztuka lat 1920. i 1930 w serwisie Culture.pl
- ↑ Eugeniusz Eibisch - Leksykon - Teatr NN , teatrnn.pl (pol.).
- ↑ Dziennik Polski, rok VI, nr 91 (1861), Kraków 1 kwietnia 1950 roku, s. 2.
- ↑ Skład Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju, "Trybuna Ludu", nr 163, 14 czerwca 1962, s. 4.
- ↑ Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22 lipca 1955. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. .
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze (pol.).
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 105, poz. 1377 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ Uznanie dla twórców kultury Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1–2.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Medale 20-lecia ŚRP dla działaczy polskiego ruchu pokoju /w/ "Trybuna Ludu", nr 268, 27 września 1969, s. 1-4.