Eugeniusz Olejarczyk
W całej historii Eugeniusz Olejarczyk był tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu różnych społeczeństw i kultur na całym świecie. Od czasów starożytnych do współczesności Eugeniusz Olejarczyk odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i zachowania. W tym artykule podjęto próbę zbadania wielu aspektów Eugeniusz Olejarczyk, analizując jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i życia codziennego. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu ma zaoferować szeroką i szczegółową wizję Eugeniusz Olejarczyk, uwzględniającą jego historyczne, społeczno-kulturowe i współczesne implikacje. Podobnie zostaną omówione nowe perspektywy i trendy związane z Eugeniusz Olejarczyk, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i bardziej aktualne zrozumienie tego tematu, który jest tak istotny w panoramie globalnej.
 Eugeniusz Olejarczyk na gali Fryderyk 2024 | |
| Pseudonim |
Siczka |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1961 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1978 |
| Wydawnictwo | |
| Zespoły | |
| KSU | |
Eugeniusz Olejarczyk, pseud. Siczka (ur. 26 lutego 1961 w Ustrzykach Dolnych[potrzebny przypis]) – polski gitarzysta, wokalista, kompozytor oraz autor tekstów i lider zespołu punkrockowego KSU.
Życiorys
Uczył się w szkole zawodowej, po ukończeniu szkoły pracował w stolarni Kombinatu Budownictwa Komunalnego przy ul. Fabrycznej w Ustrzykach Dolnych[1]. Z kombinatu został zwolniony jesienią 1980 roku w wyniku samowolnego przedłużenia urlopu wypoczynkowego[2]. W 1978 roku był jednym ze współzałożycieli zespołu KSU, od początku istnienia zespołu grał na gitarze[3][4]. Ze względu na działalność w KSU oraz wspieranie ruchu Wolnej Republiki Bieszczad był obserwowany przez Służbę Bezpieczeństwa i Milicję Obywatelską[5]. Podczas stanu wojennego pracował jako organizator dyskotek[6]. Pod koniec 1982 roku został kierownikiem świetlicy w Brzegach Dolnych [7]. Jesienią 1983 roku otrzymał powołanie do Pierwszego Warszawskiego Pułku Czołgów Średnich im. Bohaterów Westerplatte[4][8]. Podczas odbywania służby wojskowej skomponował utwory: „1944”, „Po drugiej stronie drzwi”, „Umarłe drzewa”, „Skazany na 716 dni”. W następnych latach kontynuował działalność zespołu[9]. 22 sierpnia 2008 roku, z okazji 30-lecia KSU otrzymał list gratulacyjny od burmistrza Ustrzyk Dolnych za promocję miasta i Bieszczadów[10].
Dyskografia
- Siczka & Para Wino – Okrutny Świat (1993, Mega Czad)[11]
Filmografia
Przypisy
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 55.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 81.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 23, 27.
- ↑ a b Krzysztof Potaczała, Punki znad rzeki Strwiąż , muzyka.interia.pl, 2 lutego 2015 .
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 132, 148.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 132.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 137.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 179.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 180.
- ↑ Potaczała 2010 ↓, s. 233.
- ↑ Siczka & Para Wino – Okrutny Świat. discogs.com. . (ang.).
- ↑ a b Eugeniusz Olejarczyk w bazie filmpolski.pl
Bibliografia
- Krzysztof Potaczała, KSU Rejestracja buntu. Opowieść o punk rocku w Bieszczadach, wyd. 1, Rzeszów: Wydawnictwo Libra, 2010, ISBN 978-83-89183-62-0, OCLC 708742453.