W tym artykule zbadamy wpływ Bogdan Augustyn na różne obszary życia codziennego. Od wpływu na technologię po rolę w społeczeństwie, Bogdan Augustyn stał się tematem o coraz większym znaczeniu we współczesnym świecie. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Bogdan Augustyn ukształtował sposób, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem, a także jakie ma to konsekwencje dla przyszłości. Od jego początków po obecną obecność, ten artykuł ma na celu rzucić światło na kluczową rolę, jaką odgrywa Bogdan Augustyn w naszym codziennym życiu oraz w jaki sposób jego wpływ będzie nadal kształtował naszą teraźniejszość i przyszłość.
Pseudonim |
Bohun |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Zespoły | |
KSU | |
Odznaczenia | |
![]() |
Bogdan Augustyn, właśc. Bogusław Augustyn, ps. artystyczny „Bohun” (ur. w 1960 w Ustrzykach Dolnych[potrzebny przypis]) – polski muzyk i historyk, współzałożyciel i pierwszy wokalista KSU. Młodszy brat Macieja.
Urodził się jako młodszy syn Kazimierza Augustyna i Wandy z Tarnawskich[potrzebny przypis].
W 1978 roku Bogdan Augustyn „Bohun” wraz z grupą przyjaciół założył jeden z pierwszych w Polsce zespołów punkrockowych, który przybrał nazwę KSU[1][2].
„Bohun” był wokalistą zespołu, grał również na saksofonie[1][3]. Augustyn był współautorem listu do Radia Wolna Europa, w którym upomniał się o nadawanie na jej antenie muzyki punkrockowej dla młodych słuchaczy w komunistycznej Polsce. List został odczytany na antenie RWE wraz z pozdrowieniami dla słuchaczy w Bieszczadach i odtąd, przez kilka tygodni, RWE nadawała godzinną audycję z żądaną muzyką[4]. Według obiegowej opinii uchodzi za jednego z założycieli Wolnej Republiki Bieszczad[5]. Działalność „Bohuna” wzbudziła zainteresowanie PRL-owskich organów ścigania: Służby Bezpieczeństwa oraz Milicji Obywatelskiej. W domu Augustynów przeprowadzono rewizję; przesłuchiwano też samego Augustyna[6][7].
Dzięki znajomości z Kazikiem Staszewskim zespołowi KSU udało się wystąpić w 1980 na I Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Rockowych Nowej Fali w Kołobrzegu. KSU okrzyknięto największym odkryciem festiwalu[8].
W 1980 zdał maturę i uzyskał tytuł technika mechanika w Zespole Szkół Mechanicznych w Sanoku w specjalności obróbka skrawaniem[9]. Podjął studia na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie na kierunku historia. Dzięki sukcesowi KSU był osobą powszechnie rozpoznawalną na ulicach Rzeszowa. W 1983 roku odszedł z KSU; w 1985 r. uzyskał tytuł magistra w rzeszowskiej WSP i powrócił do Ustrzyk Dolnych. W latach 1984–1989[potrzebny przypis] grał w awangardowym zespole Chieny Cmentarne (nazwa celowo z błędem ortograficznym)[10].
Jeden z założycieli „Gazety Bieszczadzkiej”, działacz bieszczadzkiego oddziału Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, w latach 1993–1996 prezes oddziału bieszczadzkiego TOnZ, inicjator ratowania zabytków bieszczadzkich, pomysłodawca i jeden z autorów artykułów w Roczniku Historycznym „Bieszczad”. Wieloletni prezes Ustrzyckiego Klubu Kyokushin Karate. Do 2007 wieloletni dyrektor Ustrzyckiego Domu Kultury w Ustrzykach Dolnych. W 2006 odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[potrzebny przypis].