W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Fafnir, zagadnienia, które w ostatnim czasie przykuło uwagę wielu osób. Od jego początków po znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie – zagłębimy się w jego różne aspekty, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Fafnir to temat, który wzbudził duże zainteresowanie ze względu na jego znaczenie w życiu codziennym, dlatego w tym artykule dokładnie zbadamy jego implikacje w różnych kontekstach. Przygotuj się na wejście do ekscytującego świata Fafnir i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania!
smok | |
![]() Ilustracja Arthura Rackhama | |
Inne imiona |
Fafner |
---|---|
Występowanie | |
Rodzina | |
Ojciec | |
Rodzeństwo |
Fafnir lub Fafner[a][1] – postać mitologii germańskiej/skandynawskiej (wikingów). Syn Hreidmara, brat Otra, Regina, Lyngheida i Lonfnheida[2]. Fafnir był silnym i bezwzględnym mężczyzną, który po ojcobójstwie zamienił się w smoka (wielkiego węża)[3], potwora strasznego, lecz zarazem bardzo mądrego.
Fafnir wyglądem zbliżony jest do ogromnego węża. Opis zawarty w Eddzie Poetyckiej określa sposób poruszania się smoka jako czołganie się. W opisie nie wspomina się o skrzydłach czy łapach. Walczący Fafnir jak wąż uderza głową lub pluje jadem[1].
Fafnir, by posiąść wielki skarb Andwariego, zabił własnego ojca i skazał na wygnanie brata Regina, który upominał się o część majątku[2][4]. Zdobyty skarb zaniósł do swojego legowiska na wrzosowisku Gnitaheid. Tam stopniowo zamienił się w strzegącego skarbu smoka[3][5]. Fafnir bronił skarbu, plując jadem i budząc lęk magicznym hełmem grozy[2].
Fafnira zabił Sigurd namówiony do tego przez brata Fafnira - Regina. Sigurd zranił smoka Gramem schowany w wykopanym przez siebie dole na drodze do wodopoju. Krew, która spłynęła ze zranionego smoka na człowieka, sprawiła, że stał się on odporny na wszelkie ciosy[2].
Smok w ramach uznania dla zwycięzcy zapytał go o imię. Sigurd z początku go okłamał, ale potwór nie dał się oszukać i w końcu udało mu się poznać jego prawdziwe imię. Przed śmiercią zwycięzca i pokonany długo rozmawiali na tematy filozoficzne. Fafnir odpowiedział Sigurdowi na kilka pytań spraw ostatecznych. Domyśliwszy się, kto stał za zleceniem zabójstwa, ostrzegł bohatera przed swoim bratem i przeklętym skarbem[2].
Następnie Regin napił się krwi Fafnira, wyciął mu serce i kazał Sigurdowi je upiec. Wojownik spełnił polecenie, lecz przypadkowo sparzył się pieczenią w palec i włożył go do ust. Od tej chwili zaczął rozumieć mowę ptaków. Usłyszał, jak sikorki rozmawiają o podstępie Regina, chcącego go zabić i zagarnąć skarb, więc uprzedził zdrajcę, zabijając go Gramem. Zjadł serce Fafnira i wypił krew obu smoczych braci, a następnie znalazł legowisko i zabrał cały przeklęty skarb[2].