W dzisiejszym świecie Feliks Aleksander Lipski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy chodzi o środowisko akademickie, zawodowe czy osobiste, Feliks Aleksander Lipski budzi ciekawość i uwagę wielu ludzi na całym świecie. W całej historii Feliks Aleksander Lipski był przedmiotem badań, debat i refleksji i nadal jest aktualnym i istotnym tematem w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule szczegółowo i kompleksowo zbadamy wpływ i znaczenie Feliks Aleksander Lipski, a także jego implikacje w różnych obszarach codziennego życia.
![]() Łada | |
Data i miejsce śmierci |
sierpień 1702 lub 26 września 1702 |
---|---|
Ojciec | |
Żona |
Zofia Olszowska |
Feliks Aleksander Lipski herbu Łada (zm. w sierpniu 1702 w Studziannej koło Opoczna[1] albo 26 września 1702 roku w Kaliszu[2]) – wojewoda kaliski w latach 1699–1702, kasztelan sieradzki w latach 1692–1699, starosta bełski w 1702 roku[3], starosta inowłodzki w 1683[4], rawski, rzeczycki, stanisławowski[5], polski dyplomata i urzędnik.
Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[6]. 5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[7]. Był uczestnikiem rokoszu łowickiego z 1697 roku[8].
W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[9]. Przewodził w 1702 poselstwu wysłanego przez radę Senatu RP do króla Szwecji Karola XII, który najechał na terytorium Rzeczypospolitej. Lipski proponował mediację między Saksonią (będącej w unii personalnej z Rzecząpospolitą) a Szwecją, lecz Karol XII jako warunek wstępny do rozmów przedstawił żądanie detronizacji Augusta II, który był jednocześnie elektorem saskim. Po fiasku rozmów Karol XII kontynuował pochód przez terytorium Rzeczypospolitej, zajmując w maju 1702 r. Warszawę. Stało się to przyczyną niesłusznych oskarżeń, jakie szlachta wysuwała wobec Lipskiego o tajemne porozumienie z królem szwedzkim.
Po powrocie Lipski został oskarżony o zdradę i rozsiekany szablami przez szlachtę za przemówienie adresowane do Karola XII wkraczającego do Kalisza[2].
Według innej wersji, 21 sierpnia 1702 na zjeździe pospolitego ruszenia w Gorzycach koło Sandomierza doszło do tumultu, na którym grupa szlachty sandomierskiej, wysuwając wobec Lipskiego oskarżenia o zdradę, rozsiekała go szablami[10].
W następstwie Lipski zmarł od ciężkich ran.