![]() | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
doktor nauk filozoficznych | |
Specjalność: politologia | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1951 |
Habilitacja |
1964 |
Zatrudnienie | |
kierownik katedry | |
Instytut badawczy | |
Okres spraw. |
1971–1989 |
![]() |
Fiodor Michajłowicz Burłacki (ros. Фёдор Миха́йлович Бурла́цкий; ur. 4 stycznia 1927 w Kijowie, zm. 26 lutego 2014 w Moskwie) – radziecki politolog, dziennikarz i publicysta.
Urodził się na Ukrainie. Matka dała mu imię Fiodora na cześć Friedricha Engelsa . W 1951 roku pod kierunkiem Stiepana Kieczekjana obronił pracę kandydacką na temat „Poglądy polityczne Nikołaja Dobrolubowa” (ros. Политические взгляды Н. А. Добролюбова). W 1958 roku napisał rozdział o państwie do podręcznika Podstawy marksizmu-leninizmu pod redakcją Otto Kuusinena , a w 1961 roku został współautorem Kodeksu moralnego budowniczego komunizmu. W 1964 uzyskał stopień doktora nauk filozoficznych na podstawie rozprawy „Państwo a komunizm” (ros. Государство и коммунизм). W latach 1971–1989 kierował katedrą filozofii marksistowsko-leninowskiej w Instytucie Nauk Społecznych przy KC KPZR. Podczas pieriestrojki brał udział w opracowywaniu doktryny tzw. nowego myślenia . Burłacki był autorem koncepcji strukturalno-instytucjonalnej], starającej się skonfrontować dorobek radzieckiej i zachodniej politologii w zakresie opisu systemu politycznego.
Został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie.