W dzisiejszym świecie Frances E. Allen to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, kulturę i gospodarkę Frances E. Allen stał się tematem żarliwych dyskusji i debat. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji, Frances E. Allen pozostawił niezatarty ślad w historii i nadal jest istotny we współczesnym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Frances E. Allen, od jego znaczenia po konsekwencje, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze życie.
![]() Frances E. Allen podczas odbierania Erna Hamburger Distinguished Lecture Award | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
4 sierpnia 2020 |
Specjalność: informatyka | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Nagroda Turinga (2006) Computer Pioneer Award (2004) |
Frances Elizabeth Allen (ur. 4 sierpnia 1932 w Peru w stanie Nowy Jork, zm. 4 sierpnia 2020 w Schenectady w stanie Nowy Jork[1]) – amerykańska informatyczka. Pierwsza kobieta, która otrzymała Nagrodę Turinga, uhonorowana za wkład w rozwiązywanie problemów komputerowych, optymalizację kodu wynikowego oraz optymalizację oprogramowań. Pierwsza pracowniczka IBM z tytułem IBM Fellow; pracowała również nad nowatorskimi kompilatorami oraz obliczeniami równoległymi.
Frances Elizabeth Allen urodziła się i dorastała na farmie w Peru, amerykańskiej miejscowości w stanie Nowy Jork. Ukończyła The New York State College for Teachers, uzyskując w 1954 roku stopień Bachelor of Arts (odpowiednik polskiego licencjata) w matematyce[2][3][4]. Następnie rozpoczęła nauczanie w szkole w Peru[5]. Po dwóch latach rozpoczęła naukę na Uniwersytecie Michigan i w 1957 roku otrzymała stopień Master of Arts (odpowiednik magistra) w tej samej dziedzinie[3]. W tym samym roku Allen rozpoczęła pracę w IBM Research (sekcja badań i rozwoju firmy IBM) jako programistka. Uczyła tam podstaw języka FORTRAN przyszłych pracowników firmy[2][6]. W 1959 roku została przydzielona do projektu Harvest prowadzonego przez National Security Agency oraz pracowała nad językiem programowania o nazwie „Alpha”[7]. Zarządzała zespołami pracującymi nad optymalizacją kompilatorów dla projektów Harvest i Stretch[3]. W latach 60. XX w. miała wkład w projekt superkomputera ACS-1[3], a w latach 70. XX w. pracowała nad językiem PL/I. Następnie przez kilka lat była związana z Uniwersytetem Nowojorskim, na zaproszenie Jacoba Schwartza[4]. Odwiedzała amerykańskie uczelnie, gdzie prowadziła wykłady. W latach 1972–1978 pracowała dla National Science Foundation[2].
W 1989 r. Frances Elizabeth Allen otrzymała tytuł IBM Fellow jako pierwsza kobieta w historii firmy. W roku 2002 przeszła na emeryturę, wciąż współpracując z IBM jako Fellow Emerita. Również w tym roku otrzymała Nagrodę Ady Lovelace (przyznawanej przez Stowarzyszenie Kobiet w Informatyce (ang. Association for Women in Computing) dla upamiętnienia Ady Lovelace – pierwszej kobiety uznawanej za informatyczkę). Cztery lata później otrzymała Nagrodę Turinga (określaną niekiedy mianem „informatycznego Nobla”)[2][4]. W 2007 roku firma IBM utworzyła na jej cześć IBM Fran Allen Ph.D. Fellowship Award[8].