W dzisiejszym świecie Francine Landre stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu osób z różnych dziedzin. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę naukową, kulturalną, społeczną czy osobistą, Francine Landre wywarł znaczący wpływ na sposób, w jaki podchodzimy do różnych aspektów życia codziennego. Jego wpływ rozciąga się na cały świat, a jego znaczenie stale rośnie. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę Francine Landre w naszym obecnym społeczeństwie, badając jego implikacje i reperkusje w różnych kontekstach.
Data i miejsce urodzenia |
26 lipca 1970 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
165 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Francine Landre (ur. 26 lipca 1970 w Les Abymes[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni Europy i igrzysk śródziemnomorskich, olimpijka.
Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Odpadła w półfinale tej konkurencji na mistrzostwach Europy juniorów w 1989 w Varaždinie[3].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Elsa Devassoigne, Véronique Poulain, Landre i Fabienne Ficher) i zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[4][5]. Na kolejnych igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów (na tych igrzyskach nie rozgrywano biegu sztafetowego 4 × 400 metrów kobiet)[6]. Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[7]. Zajęła 3. miejsce w biegu na 400 metrów w zawodach superligi pucharu Europy w 1994 w Birmingham[8].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Landre, Viviane Dorsile, Évelyne Élien i Marie-José Pérec) i zajęła 8. miejsce w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[9]. Czas uzyskany w begu sztafetowym (3:22,34) jest aktualnym (listopad 2022) rekordem Francji[10]. Landre zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1994 w Londynie (sztafeta francuska reprezentowała Europę)[11]. Nie ukończyła biegu eliminacyjnego na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[12].
Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1] i 6. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[13]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli, a na kolejnych mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów[14].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Anita Mormand, Dorsile, Marie-Louise Bévis i Landre) i zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 2001 w Radisie[15].
Była mistrzynią Francji w biegu na 400 metrów w 1993 i 1994 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1992, 1995, 1996, 1999, 2001 i 2002, a w hali mistrzynią w biegu na 400 metrów w 1992 i brązową medalistką na tym dystansie w 1991[16][17].
Rekordy życiowe Landre[2][18]: