Francine Landre

W dzisiejszym świecie Francine Landre stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu osób z różnych dziedzin. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę naukową, kulturalną, społeczną czy osobistą, Francine Landre wywarł znaczący wpływ na sposób, w jaki podchodzimy do różnych aspektów życia codziennego. Jego wpływ rozciąga się na cały świat, a jego znaczenie stale rośnie. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę Francine Landre w naszym obecnym społeczeństwie, badając jego implikacje i reperkusje w różnych kontekstach.

Francine Landre
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1970
Les Abymes

Wzrost

165 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa Europy
złoto Helsinki 1994 sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Ateny 1991 sztafeta 4 × 400 m
złoto Radis 2001 sztafeta 4 × 400 m
srebro Narbona 1993 bieg na 400 m
srebro Radis 2001 bieg na 400 m
brąz Ateny 1991 bieg na 400 m

Francine Landre (ur. 26 lipca 1970 w Les Abymes[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni Europy i igrzysk śródziemnomorskich, olimpijka.

Życiorys

Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Odpadła w półfinale tej konkurencji na mistrzostwach Europy juniorów w 1989 w Varaždinie[3].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Elsa Devassoigne, Véronique Poulain, Landre i Fabienne Ficher) i zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[4][5]. Na kolejnych igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów (na tych igrzyskach nie rozgrywano biegu sztafetowego 4 × 400 metrów kobiet)[6]. Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[7]. Zajęła 3. miejsce w biegu na 400 metrów w zawodach superligi pucharu Europy w 1994 w Birmingham[8].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Landre, Viviane Dorsile, Évelyne Élien i Marie-José Pérec) i zajęła 8. miejsce w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[9]. Czas uzyskany w begu sztafetowym (3:22,34) jest aktualnym (listopad 2022) rekordem Francji[10]. Landre zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1994 w Londynie (sztafeta francuska reprezentowała Europę)[11]. Nie ukończyła biegu eliminacyjnego na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[12].

Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1] i 6. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[13]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli, a na kolejnych mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów[14].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Anita Mormand, Dorsile, Marie-Louise Bévis i Landre) i zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 2001 w Radisie[15].

Była mistrzynią Francji w biegu na 400 metrów w 1993 i 1994 oraz wicemistrzynią na tym dystansie w 1992, 1995, 1996, 1999, 2001 i 2002, a w hali mistrzynią w biegu na 400 metrów w 1992 i brązową medalistką na tym dystansie w 1991[16][17].

Rekordy życiowe

Rekordy życiowe Landre[2][18]:

  • bieg na 200 metrów – 22,32 s (2 września 2001, Nancy)
  • bieg na 400 metrów – 51,21 s (23 czerwca 2001, Brema)
  • bieg na 400 metrów (hala) – 53,99 s (17 lutego 1999, Liévin)

Przypisy

  1. a b Francine Landre , olympedia.org (ang.).
  2. a b FRANCINE LANDRE , Fédération Française d’Athlétisme (fr.).
  3. U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook , European Athletics, s. 193 (ang.).
  4. Gérard Dupuy, Jeux méditerranéens , cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 (fr.).
  5. 1991 – Athènes (GRE), (11 juin – 12 juillet) , cijm.org.gr, s. 6, 8 (fr.).
  6. 1993 – AGDE LANGUEDOC-ROUSSILLON (FRA), (16/27 Juin) , cijm.org.gr, s. 5 (fr.).
  7. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook , World Athletics, s. 281, 400–401 (ang.).
  8. European Cup A Final and Super League (Women) , GBRAthletics (ang.).
  9. European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook , European Athletics, s. 629, 633 (ang.).
  10. Records (Actuel) National , Fédération Française d’Athlétisme (fr.).
  11. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 , IAAF, s. 87 (ang.).
  12. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook , World Athletics, s. 281 (ang.).
  13. European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook , European Athletics, s. 645 (ang.).
  14. World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook , World Athletics, s. 282–283, 402–403 (ang.).
  15. 1991 – Tunis (TUN), (12/15 septembre) , cijm.org.gr, s. 6, 8 (fr.).
  16. Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 , cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 3, 37, 43, 96, 133, 170, 196 (fr.).
  17. Championnats de France de 1999 à 2003 , Fédération Française d’Athlétisme (fr.).
  18. Francine Landre w bazie World Athletics (ang.) .

Bibliografia