Elsa Devassoigne

W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Elsa Devassoigne, temat, który był ostatnio przedmiotem dużego zainteresowania i debaty. Elsa Devassoigne to problem, który dotyka ludzi w każdym wieku i o różnym pochodzeniu, a jego znaczenie i zasięg rozciąga się na szeroki zakres obszarów, od polityki i ekonomii po zdrowie i dobre samopoczucie. Zagłębiając się w ten temat, zbadamy jego wiele aspektów i rozważymy jego konsekwencje dla ogółu społeczeństwa. Od początków do obecnego wpływu Elsa Devassoigne to temat zasługujący na szczególną uwagę i szczegółową analizę. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o Elsa Devassoigne i jego znaczeniu w dzisiejszym świecie!

Elsa Devassoigne
Data i miejsce urodzenia

12 października 1969
Schœlcher

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska śródziemnomorskie
złoto Ateny 1991 sztafeta 4 × 400 m
złoto Narbona 1993 bieg na 400 m
srebro Bari 1997 sztafeta 4 × 400 m
Mistrzostwa Europy juniorów
srebro Birmingham 1987 sztafeta 4 × 100 m

Elsa Devassoigne (ur. 12 października 1969 w Schœlcher[1][2]) – francuska lekkoatletka, sprinterka, mistrzyni igrzysk śródziemnomorskich, dwukrotna olimpijka.

Życiorys

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (która biegła w składzie: Anne Leseur, Cécile Peyre, Devassoigne i Odiah Sidibé) i została zdyskwalifikowana w finale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1987 w Birmingham[3]. Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata juniorów w 1988 w Greater Sudbury[4]. Startując w konkurencji seniorów zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1991 w Sewilli[5].

Zwyciężyła w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Devassoigne, Véronique Poulain, Francine Landre i Fabienne Ficher) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[6][7]. Odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1]. Startując w reprezentacji Europy zajęła 5. miejsce w biegu na 400 metrów i 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Devassoigne, Ester Goossens, Kathrin Lüthi i Monica Westén) w zawodach pucharu świata w 1992 w Hawanie[8].

Zwyciężyła w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie (na tych igrzyskach nie rozgrywano biegu sztafetowego 4 × 400 metrów kobiet)[9], a w zawodach superligi pucharu Europy w 1993 w Rzymie zajęła w tej konkurencji 2. miejsce[10]. Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[11].

Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1]. Zdobyła srebrny medal w tej konkurencji (sztafeta francuska biegła w składzie: Marie-Louise Bévis, Sophie Domenech, Marie-Line Scholent i Devassoigne) oraz zajęła 6. miejsce w biegu na 400 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1997 w Bari[12].

Była mistrzynią Francji w biegu na 400 metrów w 1992 i 1996 oraz brązową medalistką na tym dystansie w 1993, a w hali wicemistrzynią w tej konkurencji w 1991 i brązową medalistką w 1990[13][14].

Przez pewien czas była żoną brytyjskiego lekkoatlety Rogera Blacka[1].

Rekordy życiowe

Rekordy życiowe Devassoigne[2][15]:

  • bieg na 400 metrów – 51,75 s (2 sierpnia 1992, Barcelona)
  • bieg na 400 metrów (hala) – 53,66 s (17 lutego 1991, Liévin)

Przypisy

  1. ↑ a b c d Elsa Devassoigne , olympedia.org (ang.).
  2. ↑ a b ELSA DEVASSOIGNE , Fédération Française d’Athlétisme (fr.).
  3. ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook , European Athletics, s. 182–183, 185–186 (ang.).
  4. ↑ World Junior Championships 1988 , wjah.co.uk (ang.).
  5. ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 , World Athletics, s. 177 (ang.).
  6. ↑ Gérard Dupuy, Jeux méditerranéens , cdm.athle, 5 lipca 2022, s. 4 (fr.).
  7. ↑ 1991 – Athènes (GRE), (11 juin – 12 juillet) , cijm.org.gr, s. 8 (fr.).
  8. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 , IAAF, s. 63, 87 (ang.).
  9. ↑ 1993 – Agde Languedoc-Roussillon (FRA), (16/27 Juin) , cijm.org.gr, s. 5 (fr.).
  10. ↑ European Cup A Final and Super League (Women) , GBRAthletics (ang.).
  11. ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook , World Athletics, s. 281, 400–401 (ang.).
  12. ↑ 1997 – Bari (ITA), (13/25 juin) , cijm.org.gr, s. 6, 8 (fr.).
  13. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 , cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 230 (fr.).
  14. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 , cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 3, 43, 96, 196 (fr.).
  15. ↑ Elsa Devassoigne w bazie World Athletics (ang.) .

Bibliografia

Mistrzynie igrzysk śródziemnomorskich w biegu na 400 metrów
Mistrzynie igrzysk śródziemnomorskich w sztafecie 4 × 400 metrów