Monica Westén

W dzisiejszym świecie Monica Westén stał się tematem bardzo interesującym i istotnym. Niezależnie od tego, czy chodzi o naukę, dyskusje polityczne czy życie codzienne, Monica Westén przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli. Jej wpływ na różne aspekty życia społecznego sprawia, że ​​jest to temat warty analizy i refleksji. W tym artykule zbadamy różne wymiary Monica Westén, od jego pochodzenia po konsekwencje w teraźniejszości i przyszłości. Poprzez różne perspektywy i opinie staramy się rzucić światło na ten temat i pogłębić zrozumienie jego znaczenia i konsekwencji.

Monica Westén
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1966
Huddinge

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa Europy
brąz Split 1990 bieg na 400 m przez płotki

Monica Viola Westén, później Rydén (ur. 15 marca 1966 w Huddinge[1]) – szwedzka lekkoatletka, medalistka mistrzostw Europy i olimpijka.

Osiągnięcia sportowe

Była wszechstronną lekkoatletką. Początkowo startowała w wielobojach i skoku wzwyż, a w późniejszej fazie swojej kariery sportowej w biegu na 400 metrów przez płotki.

Zajęła 16. miejsce w siedmioboju na igrzyskach dobrej woli w 1986 w Moskwie[2]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze zajęła 10. miejsce w skoku wzwyż, a na halowych mistrzostwach Europy w 1990 w Glasgow 13. miejsce w tej konkurencji[3].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie, przegrywając jedynie z Tatjaną Ledowską ze Związku Radzieckiego i Anitą Protti ze Szwajcarii. Na tych samych mistrzostwach startowała w biegu sztafetowym 4 × 400 metrów, ale zespół szwedzki odpadł w eliminacjach[4]. Odpadła w półfinale biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[5], eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1] i ponownie w półfinale na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[6]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu odpadła w eliminacjach biegu na 800 metrów[7]. Odpadła w półfinale biegu na 400 metrów przez płotki i eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[8].

Zajęła 7. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1992 w Hawanie[a][9].

Była mistrzynią Szwecji w biegu na 400 metrów w 1991 i 1993, w biegu na 100 metrów przez płotki w 1988, w biegu na 400 metrów przez płotki w latach 1989–1994, 1996 i 1997, w skoku wzwyż w 1987, 1988 i 1990 oraz w siedmioboju w latach 1987–1990[10], a w hali mistrzynią swego kraju w biegu na 800 metrów w 1994, w biegu na 60 metrów przez płotki w 1989, w skoku wzwyż w latach 1990–1992 oraz w pięcioboju w latach 1986, 1989–1993 i 1997[11].

Była rekordzistką Szwecji w siedmioboju z wynikiem 6085 punktów (16/17 czerwca 1990 w Götzis) i w sztafecie 4 × 400 metrów z czasem 3:32,36 (13 sierpnia 1994 w Helsinkach)[12].

Rekordy życiowe

Rekordy życiowe Westén[13]:

  • bieg na 800 metrów – 2:01,86 (7 lipca 1993, Gävle)
  • bieg na 800 metrów (hala) – 2:02,66 (8 marca 1994, Sztokholm)
  • bieg na 400 metrów przez płotki – 54,69 s (13 sierpnia 1990, Sztokholm)
  • skok w\wyż – 1,84 m (18 czerwca 1988, Götzis)
  • siedmiobój – 6085 pkt (16 i 17 czerwca 1990, Götzis)
  • pięciobój (hala) – 4520 pkt (9 lutego 1991, Berlin)

Uwagi

  1. ↑ Westén startowała w tych zawodach w reprezentacji Europy, a sztafeta biegła w składzie: Elsa Devassoigne, Ester Goossens, Kathrin Lüthi i Westén.

Przypisy

  1. ↑ a b Monica Westén , olympedia.org (ang.).
  2. ↑ Goodwil Games 1986 Athletics , goodwillgames.com (ang.).
  3. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook , European Athletics, s. 445, 450 (ang.).
  4. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 584–586 (ang.).
  5. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook , World Athletics, s. 305–306 (ang.).
  6. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook , World Athletics, s. 306 (ang.).
  7. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook , European Athletics, s. 480 (ang.).
  8. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 593, 595 (ang.).
  9. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 , IAAF, s. 87 (ang.).
  10. ↑ Swedish Championships , GBRAthletics (ang.).
  11. ↑ Swedish Indoor Championships , GBRAthletics (ang.).
  12. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 353, 374. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  13. ↑ Monica Rydén w bazie World Athletics (ang.) .

Linki zewnętrzne