Gabriela Kownacka

Wygląd przypnij ukryj Gabriela Kownacka
Ilustracja
Gabriela Kownacka (2006)
Imię i nazwisko

Gabriela Anna Kownacka

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1952
Wrocław

Data i miejsce śmierci

30 listopada 2010
Warszawa

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Waldemar Kownacki
(1975–1985)

Lata aktywności

1972–2009

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy (1999–2009)
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Faksymile

Gabriela Anna Kownacka z domu Kwasz (ur. 25 maja 1952 we Wrocławiu, zm. 30 listopada 2010 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Życiorys

Była córką Ottokara Kwasza (ur. 12 stycznia 1922 zm. 3 marca 1992) i Izabelli z domu Tumidajskiej (ur. 18 września 1923 zm. 9 maja 2023). W 1971 ukończyła III LO we Wrocławiu i zdała maturę. W tym samym roku dostała się na wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Będąc na pierwszym roku studiów, zagrała rolę Zosi w Weselu Andrzeja Wajdy.

Dyplom ukończenia PWST otrzymała w 1975 z tytułem magister sztuki aktor dramatyczny. W tym samym roku zaangażowała się do Teatru Kwadrat w Warszawie, gdzie zadebiutowała tytułową rolą w sztuce Pepsie Pierrette Bruno, w reżyserii twórcy i dyrektora tego teatru Edwarda Dziewońskiego. Występowała też w Teatrze Telewizji: w 1975 zagrała rolę Maggie w sztuce Arthura Millera Po upadku w reżyserii Andrzeja Łapickiego, zaś w 1976 wystąpiła w roli Marysi w sztuce Roberta Thomasa Spółka morderców w reżyserii Edwarda Dziewońskiego.

W 1977 otrzymała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego za rolę Maggie i hrabianki Rity w Trędowatej Jerzego Hoffmana, a w 1979 tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu” podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie za rolę Anity w komedii muzycznej Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy. Także w tym samym roku zdobyła nagrodę przewodniczącego komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitną współpracę artystyczną z TVP.

W latach 1975–78 występowała w stołecznym teatrze Kwadrat. W 1978 otrzymała od Erwina Axera propozycję angażu do Teatru Współczesnego w Warszawie, a potem w 1983 od Jerzego Grzegorzewskiego, który tworzył zespół po objęciu dyrekcji Teatru Studio w Warszawie. Występowała w nim do 1999. W 1998 zagrała gościnnie w Teatrze Narodowym rolę siostry Dory w Halce Spinozie według Witkacego w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Następnie w latach 1999–2009 była stałą aktorką sceny narodowej.

W latach 90. stworzyła popularne role serialowe w Matkach, żonach i kochankach (1995–98) i Rodzinie zastępczej (1999–2008).

Wystąpiła w ponad 60 rolach Teatru Telewizji i zagrała w ponad 40 spektaklach teatralnych w całym kraju. W 2012 ukazała się książka autorstwa Romana Dziewońskiego pt. Gabi. Gabriela Kownacka.

Odznaczenia i nagrody

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 22 sierpnia 2005 „za zasługi w pracy artystycznej” została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. W tym samym roku podczas Festiwalu Dobrego Humoru otrzymała statuetkę „Melonika” dla najlepszej aktorki komediowej.

W 2006 odcisnęła swoją dłoń na Bursztynowej Promenadzie Gwiazd podczas Festiwalu Gwiazd w Gdańsku.

Życie prywatne

W latach 1975–1985 była żoną Waldemara Kownackiego. W 1983 urodziła syna Franciszka. Związana była także z operatorem Witoldem Adamkiem i aktorem Krzysztofem Janczarem. W 2007 została ambasadorem drugiej edycji programu „Szkoła bez przemocy”. Zagrała także w reklamie serów Warmia.

Choroba i śmierć

Grób Gabrieli Kownackiej na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

W 2004 aktorka zachorowała na raka piersi. Kilkumiesięczne zabiegi chemioterapii i radioterapii dały pozytywny efekt, dzięki czemu mogła powrócić do pracy na planie serialu Rodzina zastępcza.

Na przełomie maja i czerwca 2008 nastąpił gwałtowny nawrót choroby i stan zdrowia aktorki bardzo się pogorszył. 9 marca 2009 w Teatrze Narodowym odbył się koncert charytatywny, z którego cały dochód został przeznaczony na leczenie aktorki.

Zmarła 30 listopada 2010. 7 grudnia 2010 została pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 41, grób 27). W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyli m.in.: Maja Komorowska, Joanna Szczepkowska, Gołda Tencer, Ewa Ziętek, Marian Opania, Wojciech Malajkat oraz obsada serialu Rodzina zastępcza (Piotr Fronczewski, Jarosław Boberek i inni). Aktor Marcin Hycnar odczytał list pożegnalny w imieniu Jana Englerta – dyrektora Teatru Narodowego w Warszawie.

Filmografia

Źródło: FilmPolski.pl.

Dubbing

Filmy

Gry komputerowe

Przypisy

  1. ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie , wawamlynarska.grobonet.com  .
  2. ↑ a b c d e f g h i Gabriela Kownacka. FilmPolski.pl . filmpolski.pl. .
  3. ↑ a b Sonia Miniewicz: Gabriela Kownacka: po prostu Gabi. Onet.pl . kultura.onet.pl, 2017-05-23. .
  4. ↑ Ukazała się książka o Gabrieli Kownackiej. Polskie Radio . polskieradio.pl, 2012-12-09. .
  5. ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1019 – pkt 5.
  6. ↑ VI Festiwal Dobrego Humoru , Interia.pl, 24 kwietnia 2007  .
  7. ↑ Promenada Gwiazd , Instytut Sztuki  .
  8. ↑ Nasza akcja > Gabriela Kownacka Ambasador „Szkoły bez przemocy” odpowiada na Państwa pytania. echodnia.eu, 2007-11-26. .
  9. ↑ Beata Drewnowska: Gra o mleczne zyski. Rzeczpospolita Polska . www.rp.pl, 2008-08-05. . (ang.).
  10. ↑ Gabriela Kownacka wróciła do pracy. e-teatr.pl, 2005-02-11. .
  11. ↑ a b Gabriela Kownacka przegrywa walkę z rakiem. Super Express . se.pl, 2010-04-11. .
  12. ↑ Nadzwyczajny koncert dla Gabrysi , komorow.net, 24 marca 2009  .
  13. ↑ Zmarła Gabriela Kownacka. TVP Info . tvp.info, 2010-11-30. . .
  14. ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie , wawamlynarska.grobonet.com  .
  15. ↑ śp. Gabriela Kownacka
  16. ↑ „Kochaliśmy ją”. Pogrzeb Gabrieli Kownackiej , Gazeta.pl, 7 grudnia 2010  .

Linki zewnętrzne

Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedie internetowe: Identyfikatory zewnętrzne: