George Foster
W kontekście George Foster coraz ważniejsze staje się omówienie znaczenia i przydatności tego tematu. Od dawna George Foster przyciąga uwagę ludzi z różnych dziedzin, wywołując gorące dyskusje, a nawet kontrowersje. Od swoich początków do chwili obecnej George Foster wywarł znaczący wpływ na różne sektory, wpływając nie tylko na sposób myślenia i działania ludzi, ale także na politykę, gospodarkę i społeczeństwo jako całość. Dlatego tak ważne jest pełne zbadanie wszystkich aspektów George Foster, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i wpływ na dzisiejszy świat.
| |||||||||||
| lewozapolowy | |||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
George Arthur Foster | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1948 | ||||||||||
| Debiut |
10 września 1969 | ||||||||||
| Ostatni występ |
6 września 1986 | ||||||||||
| Kariera klubowa | |||||||||||
| |||||||||||
George Arthur Foster (ur. 1 grudnia 1948) – amerykański baseballista, który występował na pozycji lewozapolowego przez 18 sezonów w Major League Baseball.
Foster po ukończeniu szkoły średniej został wybrany w 1968 w trzeciej rundzie draftu przez San Francisco Giants, w którym zadebiutował 10 września 1969[1][2]. W maju 1971 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Cincinnati Reds[1]. W 1975 i 1976 zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Reds pokonali odpowiednio Boston Red Sox 4–3 i New York Yankees 4–0[3][4]. W sezonie 1976 po raz pierwszy wystąpił w All-Star Game i został wybrany MVP tego meczu[5]. W tym samym roku miał najwięcej zaliczonych w lidze RBI (121; zwyciężał także w tej klasyfikacji w następnych dwóch sezonach), a w głosowaniu do nagrody MVP National League zajął 2. miejsce za Joe Morganem z Reds[2][6].
Rok później przy średniej uderzeń 0,320 (4. wynik w lidze), zdobywając 197 uderzeń (4. wynik w lidze), najwięcej runów (124) i home runów w lidze (52), przy wskaźniku slugging percentage 0,631), został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem[7][8]. W lutym 1982 został zawodnikiem New York Mets, w którym występował do sierpnia 1986[1]. W tym samym roku grał jeszcze w Chicago White Sox, w którym zakończył karierę[1].
W 2004 został uhonorowany członkostwem w Cincinnati Reds Hall of Fame[9].
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 2× MVP National League | 1977 | [8] |
| 5× All-Star | 1976, 1977, 1978, 1979, 1981 | [2] |
| All-Star Game MVP | 1976 | [5] |
| Silver Slugger Award | 1981 | [10] |
| 2× zwycięzca w World Series | 1975, 1976 | [3][4] |
Przypisy
- ↑ a b c d George Foster Transactions. baseball-reference.com. . (ang.).
- ↑ a b c George Foster Statistics. baseball-reference.com. . (ang.).
- ↑ a b 1975 World Series. baseball-reference.com. . (ang.).
- ↑ a b 1976 World Series. baseball-reference.com. . (ang.).
- ↑ a b All-Star MVPs. mlb.com. . (ang.).
- ↑ 1976 NL MVP Voting. baseball-reference.com. . (ang.).
- ↑ 1977 National League Batting Leaders. baseball-reference.com. . (ang.).
- ↑ a b 1977 NL MVP Voting. baseball-reference.com. . (ang.).
- ↑ George Foster: Class of 2003. reds.com. . . (ang.).
- ↑ Silver Slugger winners. mlb.com. . (ang.).