W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Fred Lynn, badając jego wiele aspektów, badając jego pochodzenie i analizując jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od wieków Fred Lynn jest obiektem podziwu, badań i debat, a jego wpływ rozciąga się na tak różnorodne dziedziny, jak nauka, kultura, polityka i rozrywka. Dzięki tej wszechstronnej analizie rozwikłamy mity i realia otaczające Fred Lynn oraz zaoferujemy świeże spojrzenie na temat, który wciąż budzi nasze zainteresowanie i zadziwienie. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez historię i znaczenie Fred Lynn i odkryj, dlaczego jest on nadal aktualny we współczesnym świecie.
![]() | |||||||||||||
środkowozapolowy | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Fredric Michael Lynn | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1952 | ||||||||||||
Odbijał |
lewą | ||||||||||||
Rzucał |
lewą | ||||||||||||
Debiut |
5 września 1974 | ||||||||||||
Ostatni występ |
3 października 1990 | ||||||||||||
Statystyki | |||||||||||||
Średnia uderzeń |
0,283 | ||||||||||||
Home runy |
306 | ||||||||||||
Uderzenia |
1960 | ||||||||||||
RBI |
1111 | ||||||||||||
Runy |
1063 | ||||||||||||
Kariera klubowa | |||||||||||||
| |||||||||||||
Strona internetowa |
Fredric Michael Lynn (ur. 3 lutego 1952) – amerykański baseballista, który występował na pozycji środkowozapolowego przez 17 sezonów w Major League Baseball.
Lynn został wybrany w trzeciej rundzie draftu 1970 roku przez New York Yankees, jednak nie podpisał kontraktu[1]. Następnie studiował na University of Southern California, gdzie w latach 1971–1973 występował w baseballowej drużynie uniwersyteckiej USC Trojans[2]. W czerwcu 1973 po raz drugi przystąpił do draftu, gdzie w drugiej rundzie został wybrany przez Boston Red Sox i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Pawtucket Red Sox, reprezentującym poziom Triple-A[1][3].
W MLB zadebiutował 5 września 1974 w meczu przeciwko Milwaukee Brewers[4][5]. W sezonie 1975 zdobywając najwięcej w American League runów (103) i doubles (28), a także mając najlepszy wskaźnik slugging percentage (0,566) i on-base percentage (0,967), średnią uderzeń 0,313 (2. wynik w lidze) i 105 RBI (3. wynik w lidze), został wybrany najlepszym debiutantem, MVP American League i po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[4][6][7]. W sezonie 1979 był najlepszy w lidze pod względem średniej uderzeń (0,333), on-base percentage (0,423) i slugging percentage (0,637), a w głosowaniu do nagrody dla najbardziej wartościowego zawodnika zajął 4. miejsce[4][8].
W styczniu 1981 w ramach wymiany przeszedł do California Angels[1]. W 1983 roku zdobył pierwszego w historii All-Star Game grand slama i został wybrany MVP tego meczu[9]. Występował jeszcze w Baltimore Orioles, Detroit Tigers i San Diego Padres, w którym zakończył karierę[1][4].
W kwietniu 2007 został wybrany do College Baseball Hall Of Fame, stając się drugim w historii przedstawicielem zespołu USC Trojans, po trenerze Rodzie Dedeaux, który wstąpił w jej szeregi[2].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
MVP American League | 1975 | [7] |
9× All-Star | 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983 | [10] |
All-Star Game MVP | 1983 | [11] |
4× Gold Glove Award | 1975, 1978, 1979, 1980 | [12] |
ALCS MVP | 1982 | [13] |
AL Rookie of the Year Award | 1975 | [6] |