W tym artykule zbadamy temat Madison Bumgarner z różnych perspektyw, badając jego wpływ na współczesne społeczeństwo i jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Idąc tym tropem, zagłębimy się w najważniejsze aspekty związane z Madison Bumgarner, analizując jego historyczne znaczenie i wpływ na rozwój nowych koncepcji i trendów. Ponadto uwzględnimy różne opinie ekspertów w tej dziedzinie, a także osobiste doświadczenia, które pozwolą uzyskać pełniejszą i wzbogacającą wizję Madison Bumgarner. Syntetyzując aktualne i rygorystyczne informacje, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Madison Bumgarner, aby dać czytelnikowi głębsze i pełniejsze zrozumienie tego ważnego tematu.
![]() | |||||||
miotacz | |||||||
Pełne imię i nazwisko |
Madison Kyle Bumgarner | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
MadBum | ||||||
Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1989 | ||||||
Odbija |
prawą | ||||||
Rzuca |
lewą | ||||||
Debiut |
8 września 2009 | ||||||
Statystyki | |||||||
Win–loss record |
134–124 | ||||||
ERA |
3,47 | ||||||
Strikeouty |
2070 | ||||||
Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
Stan na koniec sezonu 2023. |
Madison Kyle Bumgarner (ur. 1 sierpnia 1989) – amerykański baseballista występujący na pozycji miotacza.
Po ukończeniu szkoły średniej w 2007 został wybrany w pierwszej rundzie z numerem dziesiątym przez San Francisco Giants i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Connecticut Defenders, reprezentującym poziom Double-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 8 września 2009 w meczu przeciwko San Diego Padres na AT&T Park jako starter zastępując kontuzjowanego Tima Lincecuma[1][3].
Sezon 2010 rozpoczął od występów w zespole farmerskim poziomu Triple-A Fresno Grizzlies, jednak 26 czerwca 2010 został przesunięty do 25-osobowego składu Giants na mecz z Boston Red Sox[4]. Pierwsze zwycięstwo zaliczył 6 lipca 2010 w meczu z Milwaukee Brewers, w którym rozegrał osiem inningów, nie oddając żadnego runa[5]. W tym samym roku zagrał w meczu nr 4 World Series, w którym Giants pokonali Texas Rangers 4–2 i został czwartym najmłodszym starterem w historii ligi, który zdobył mistrzowski tytuł[6]. 12 czerwca 2012 w spotkaniu z Houston Astros zdobył pierwszego home runa w MLB[7]. W październiku 2012 wywalczył drugi tytuł, grając w meczu nr 2 World Series, w których Giants wygrali z Detroit Tigers 4-0[8]. W 2013 po raz pierwszy w karierze otrzymał powołanie do All-Star Game[1].
11 kwietnia 2014 w wygranym przez Giants 6-5 meczu z Colorado Rockies zdobył pierwszego grand slama w MLB i został drugim miotaczem w historii klubu, który tego dokonał[9]. 13 lipca 2014 w spotkaniu z Arizona Diamondbacks Bumgarner i łapacz Buster Posey zdobyli po jednym grand slamie; był to pierwszy przypadek w historii MLB, kiedy duet miotacz-łapacz (battery) dokonali tego w jednym meczu[10]. W tym samym roku został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem National League Championship Series, w których Giants pokonali St. Louis Cardinals 4–1[11], World Series MVP rozgrywając w finałach trzy spotkania, zaliczając w tym complete game shutout w meczu numer 5[12], a także otrzymał nagrodę Silver Slugger Award[13].
30 czerwca 2016 w meczu przeciwko Oakland Athletics rozegranym na Oakland Alameda Coliseum, Giants wystawili na liście pałkarzy Bumgarnera, rezygnując z opcji wystawienia designated hittera, co ostatnio miało miejsce w 1976 roku. Bumgarner zaliczył double'a, a na górce rozegrał 6⅓ zmiany, notując zwycięstwo[14].
2 kwietnia 2017 w spotkaniu przeciwko Arizona Diamondbacks został pierwszym miotaczem w historii Giants, który zdobył dwa home runy w meczu otwarcia sezonu zasadniczego. Tym samym pobił klubowy rekord spośród miotaczy zdobywając 16. home runa w swojej karierze[15].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
4× All-Star | 2013, 2014, 2015, 2016 | [1] |
3× zwycięzca w World Series | 2010, 2012, 2014 | [6][8][12] |
NLCS MVP | 2014 | [11] |
World Series MVP | 2014 | [12] |
Babe Ruth Award | 2014 | [16] |
2× Silver Slugger Award | 2014, 2015 | [1][13] |