Georges Bidault
Wygląd
przypnij
ukryj
Od lewej: Marcel Housset, Georges Bidault i
Dwight Eisenhower (1951)
Georges-Augustin Bidault (ur. 5 października 1899 w Moulins, zm. 27 stycznia 1983 w Cambo-les-Bains) – francuski polityk, trzykrotny premier Francji w latach 1946 (przewodniczący rządu i tym samym głowa państwa), 1949–1950 i 1950.
Życiorys
Po ukończeniu szkoły jezuickiej brał udział w I wojnie światowej. W 1925 został nauczycielem historii, pracował następnie w Valenciennes, Reims i Lycée Louis-le-Grand w Paryżu.
Przed wojną pracował w chadeckiej gazecie „L'Aube“, gdzie sprzeciwiał się łagodnej wobec Niemiec polityce premiera Daladiera. Podczas kampanii francuskiej został zmobilizowany, a 1 czerwca został wzięty do niewoli i więziony w Stalagu II A. W lipcu 1941 roku został zwolniony i powrócił do Paryża.
W październiku 1941 roku wyjechał do Francji Vichy i zaczął pracować jako nauczyciel w Lycée du Parc w Lyonie.
Podczas okupacji niemieckiej działał w ruchu oporu. W lutym 1942 roku został redaktorem naczelnym podziemnej gazety „Combat”. W kwietniu tego samego roku na prośbę Jeana Moulina zgodził się pokierować centralnym „Bureau d'Information et de Presse”. W maju 1943 roku opuścił Lyon i wyjechał do Paryża.
Po śmierci Jeana Moulina został wybrany przewodniczącym Krajowej Rady Ruchu Oporu. W 1944 roku brał udział w powstaniu paryskim.
Bidault był ponadto ministrem spraw zagranicznych w pierwszym powojennym rządzie generała Charles’a de Gaulle’a. Był jednym z założycieli chrześcijańsko-demokratycznej partii MRP. W 1949 był prezesem tej partii, a od 1952 był jej honorowym przewodniczącym.
W imieniu Francji podpisał układ z 10 grudnia 1944 o sojuszu i wzajemnej pomocy z ZSRR, zaś w 1947 anglo-francuski Traktat z Dunkierki.
Kilkukrotnie pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych i ministra obrony.
W późniejszym okresie – jako zwolennik Algierii Francuskiej – był szefem politycznego skrzydła OAS. W lipcu 1962 z powodu jego działalności związanej z wojną algierską odebrano mu immunitet parlamentarny, przez co wyjechał z Francji i udał się do Brazylii, od 1967 roku przebywał w Belgii, a rok później powrócił do Francji.
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Georges BIDAULT , Musée de l'Ordre de la Libération (fr.).
- ↑ a b S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 47.
- ↑ 10 décembre 1944 – Signature du pacte franco-soviétique.
Szablony Georges’a Bidaulta
Pierwszy rząd Charles’a de Gaulle’a (1944–1945)
W dniu powstania |
|
---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
Drugi rząd Charles’a de Gaulle’a (1945–1946)
Rząd Félixa Gouina (1946)
Pierwszy rząd Georges’a Bidaulta (1946)
Pierwszy rząd Paula Ramadiera (1947)
W dniu powstania |
|
---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
Drugi rząd Paula Ramadiera (1947)
Pierwszy rząd Roberta Schumana (1947–1948)
W dniu powstania |
|
---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
Drugi rząd Georges’a Bidaulta (1949–1950)
W dniu powstania |
|
---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
Trzeci rząd Georges’a Bidaulta (1950)
Drugi rząd Henriego Queuille (1950)
Trzeci rząd Henriego Queuille (1951)
Drugi rząd René Plevena (1951–1952)
W dniu powstania |
|
---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
Pierwszy rząd Edgara Faure (1952)
Rząd René Mayera (1953)
W dniu powstania |
|
---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
Pierwszy rząd Josepha Laniela (1953–1954)
Drugi rząd Josepha Laniela (1954)
W dniu powstania |
|
---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
---|
Prezydenci FrancjiII Republika (1848−1852) |
|
---|
III Republika (1871−1940) |
|
---|
IV Republika (1940−1959) |
|
---|
V Republika (od 1959) |
|
---|
Pełniący obowiązki |
|
---|
Premierzy Francji
Współksiążęta AndoryWspółksiążęta episkopalniWspółksiążęta episkopalni (1278–1556) |
|
---|
Współksiążęta episkopalni (1556–1771) |
|
---|
Współksiążęta episkopalni (od 1772) |
|
---|
Współksiążęta francuscyHrabiowie Foix |
|
---|
Królowie Nawarry |
|
---|
Królowie, cesarze i republikańscy przywódcy Francji |
|
---|
Ministrowie spraw zagranicznych FrancjiXVIII wiek |
|
---|
XIX wiek |
- Jean-Baptiste Nompère de Champagny (1807–1811)
- Hugues Bernard Maret (1811–1813)
- Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1813–1814)
- Antoine René Charles Mathurin, hrabia de Laforest (1814)
- Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1814–1815)
- Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1815)
- Louis, baron Bignon (1815)
- Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1815)
- Armand Emmanuel du Plessis, książę de Richelieu (1815)
- Jean-Joseph-Paul-Augustin, markiz Dessolles (1815–1818)
- Étienne Denis, baron Pasquier (1818–1819)
- Mathieu de Montmorency (1819–1821)
- François-René de Chateaubriand (1821–1822)
- Ange Hyacinthe Maxence, baron de Damas (1822–1824)
- Auguste de La Ferronays (1824–1828)
- Anne Pierre Adrien, książę de Montmorency-Laval (1828–1829)
- Joseph-Marie de Portalis (1829)
- Jules Auguste Armand Marie, książę de Polignac (1829)
- Victor Louis Victurnien (1829–1830)
- Louis, baron Bignon (1830)
- Jean-Baptiste Jourdan (1830)
- Louis, hrabia Molé (1830)
- Nicolas Joseph Maison (1830)
- Horace François Bastien, hrabia Sébastiani (1830–1832)
- Victor, duc de Broglie (1832–1834)
- Henri Gauthier, comte de Rigny (1834)
- Charles Joseph, comte Bresson (1834)
- Henri Gauthier, comte de Rigny (1834–1835)
- Victor, duc de Broglie (1835–1836)
- Adolphe Thiers (1836)
- Louis, comte Molé (1836–1839)
- Napoléon Auguste Lannes, duc de Montebello (1839)
- Nicolas Jean de Dieu Soult, duc de Dalmatie (1839–1840)
- Adolphe Thiers (1840)
- François Guizot (1840–1848)
- Alphonse de Lamartine (1848)
- Jules Bastide (1848)
- Marie Alphonse Bedeau (1848)
- Jules Bastide (1848)
- Édouard Drouyn de Lhuys (1848–1849)
- Alexis de Tocqueville (1849)
- Alphonse de Rayneval (1849)
- Jean-Ernest Ducos, vicomte de La Hitte (1849–1851)
- Édouard Drouyn de Lhuys (1851)
- Anatole, baron Brénier de Renaudière (1851)
- Jules Baroche (1851)
- Louis Félix Étienne, marquis de Turgot (1851–1852)
- Édouard Drouyn de Lhuys (1852–1855)
- Aleksander Colonna-Walewski (1855–1860)
- Jules Baroche (1860)
- Édouard Thouvenel (1860–1862)
- Édouard Drouyn de Lhuys (1862–1866)
- Charles, marquis de La Valette (1866)
- Lionel, marquis de Moustier (1866–1868)
- Charles, marquis de La Valette (1868–1869)
- Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1869–1870)
- Napoléon, comte Daru (1870)
- Émile Ollivier (1870)
- Agenor, duc de Gramont (1870)
- Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1870)
- Charles, comte de Rémusat (1871–1873)
- Albert, duc de Broglie (1873)
- Louis Decazes, duc de Glucksberg (1873–1877)
- Gaston-Robert, marquis de Banneville (1877)
- William Henry Waddington (1877–1879)
- Charles de Freycinet (1879–1880)
- Jules Barthélemy-Saint-Hilaire (1880–1881)
- Léon Gambetta (1881–1882)
- Charles de Freycinet (1882)
- Charles Duclerc (1882–1883)
- Armand Fallières (1883)
- Paul-Armand Challemel-Lacour (1883)
- Jules Ferry (1883–1885)
- Charles de Freycinet (1885–1886)
- Émile Flourens (1886–1888)
- René Goblet (1888–1889)
- Eugène Spuller (1889–1890)
- Alexandre Ribot (1890–1893)
- Jules Develle (1893)
- Jean Casimir-Perier (1893–1894)
- Gabriel Hanotaux (1894–1895)
- Marcellin Berthelot (1895–1896)
- Léon Bourgeois (1896)
- Gabriel Hanotaux (1896–1898)
- Théophile Delcassé (1898–1905)
|
---|
XX wiek |
|
---|
XXI wiek |
|
---|
Ministrowie obrony FrancjiMinistrowie wojny (1791-1940) |
|
---|
Ministrowie wojny Francji Vichy (1940-1944) |
|
---|
Komisarze wojenni Wolnej Francji (1941-1944) |
|
---|
Minister obrony (od 1944) |
|
---|
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa: