Gerrotoraks

W tym artykule zbadamy Gerrotoraks i jego wpływ na nasze obecne społeczeństwo. Gerrotoraks to temat, który wzbudził zainteresowanie wielu ekspertów w tej dziedzinie, a także ogółu społeczeństwa. Przez lata Gerrotoraks był przedmiotem licznych badań i badań, które pozwoliły nam lepiej zrozumieć jego implikacje i konsekwencje w różnych obszarach. Od swojego powstania do obecnych skutków, Gerrotoraks odegrał dużą rolę w kształtowaniu naszej rzeczywistości i niezwykle ważne jest, aby przeanalizować go z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego pełny zakres. W tym sensie ten artykuł ma na celu odkrycie najważniejszych aspektów Gerrotoraks, a także omówienie jego znaczenia i przydatności dzisiaj.

Gerrotoraks
Gerrothorax
Nilsson, 1934
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Podgromada

labiryntodonty

Rząd

temnospondyle

Rodzina

Plagiosauridae

Podrodzina

Plagiosaurinae

Rodzaj

Gerrothorax

Gerrotoraks polujący na ryby

Gerrotoraks (Gerrothorax) – rodzaj płaza z rzędu temnospondyli, żyjącego pod koniec triasu. Jego skamieniałości odkryto na terenie obecnej Szwecji, Niemiec i Grenlandii. Nazwa Gerrothorax oznacza „wiklinowy tułów”.

Gerrotoraks należał do rodziny Plagiosauridae, do której zaliczany jest również plagiozaur.

Było to metrowej długości zwierzę przystosowane do życia w wodzie, o ciele spłaszczonym i kijankopodobnym wyglądzie. Przypominało nieco permskiego płaza z rodzaju Diplocaulus. Miało dużą, nietypowo ukształtowaną głowę, z wyrostkami po bokach i blisko siebie osadzonymi oczami. Kończyny tylne zaopatrzone były w płetwy.

Najbardziej uderzającą cechą gerrotoraksa było posiadanie przez całe życie trzech par zewnętrznych skrzeli (stąd jego nazwa). Było to więc zwierzę pedomorficzne, u którego w wyniku ewolucji (być może w związku z obraniem typowo wodnego habitatu) dojrzałe osobniki zachowywały wygląd osobników larwalnych. Często orzeczenie w paleontologii, czy ma się do czynienia ze skamieniałością zwierzęcia pedomorficznego, czy po prostu larwą większego płaza nastręczało wielu trudności (jak również w przypadku m.in. branchiozaura).

Gerrotoraks żył w strumieniach i jeziorach. Polował prawdopodobnie na ryby, bezkręgowce oraz mniejsze płazy i gady. Możliwe, że dzięki kształtowi ciała mógł on zagrzebywać się w piasku lub mule dna zbiornika wodnego i czatować na łup, wypatrując go umieszczonymi na górnej stronie głowy oczami. Sam stanowił zapewne łup fitozaurów i cyklotozaurów.

Gatunki

  • G. pulcherrimus
  • G. rhaeticus

Bibliografia