W dzisiejszym świecie Godfrey Brown reprezentuje temat o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum populacji. Od momentu pojawienia się Godfrey Brown przyciąga uwagę naukowców, ekspertów, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Dzięki zasięgowi przekraczającemu granice geograficzne i kulturowe Godfrey Brown stał się punktem zbieżności wymiany opinii, wiedzy i punktów widzenia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Godfrey Brown, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego wpływ w teraźniejszości. Jednocześnie zbadamy przyszłe implikacje Godfrey Brown w stale zmieniającym się świecie.
![]() | |||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1915 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 lutego 1995 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Arthur Godfrey Kilner Brown (ur. 21 lutego 1915 w Bankura w Indiach, zm. 4 lutego 1995 w Coneyhurst w hrabstwie West Sussex[1]) – brytyjski lekkoatleta sprinter, dwukrotny medalista olimpijski i mistrz Europy.
Startował z powodzeniem na dystansach od 110 jardów do pół mili. Na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów, przegrywając z Archie Williamsem ze Stanów Zjednoczonych. Wynik Browna – 46,7 s był nowym rekordem Europy, a od rekordu życiowego sprzed igrzysk był lepszy o sekundę. Brown biegł na ostatniej zmianie brytyjskiej sztafety 4 × 400 metrów, która na tych igrzyskach zdobyła złoty medal (poza Brownem biegli w niej Freddie Wolff, Godfrey Rampling i Bill Roberts), osiągając czas 3:09,0, który był również nowym rekordem Europy[1][2].
Na akademickich mistrzostwach świata w Paryżu w 1937 Brown zdobył mistrzostwo w biegu na 400 metrów, w sztafecie 4 × 100 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów[3].
Zdobył złoty medal na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu w biegu na 400 metrów, srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Jack Barnes, Alfred Baldwin, Alan Pennington i Brown) i brązowy w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie Maurice Scarr, Brown, Arthur Sweeney i Ernest Page)[4].
Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 440 jardów w 1936 i 1938 oraz na 880 jardów w 1939[5].
Ukończył studia historyczne na University of Cambridge. Pracował jako nauczyciel. Jego siostra Audrey i brat Ralph byli także znanymi lekkoatletami. Audrey zdobyła srebrny medal igrzysk olimpijskich w 1936 w Berlinie w sztafecie 4 × 100 m, a Ralph był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 440 jardów przez płotki w 1934.