Arthur Wint
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Arthur Wint, temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie i debatę. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Arthur Wint był przedmiotem badań i analiz prowadzonych przez ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy Arthur Wint, a także jego znaczenie w kontekście historycznym i kulturowym. Dodatkowo zagłębimy się w konkretne aspekty, które pomogą lepiej zrozumieć znaczenie Arthur Wint dzisiaj, a także jego możliwe implikacje na przyszłość. Przygotuj się na zanurzenie się w fascynującą podróż po wszechświecie Arthur Wint!
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
25 maja 1920 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 października 1992 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||
 
| |||||||||||||||||||
Arthur Stanley Wint (ur. 25 maja 1920 w Plowden w Manchesterze, zm. 19 października 1992 w Linstead) – jamajski lekkoatleta, sprinter i średniodystansowiec, z wykształcenia lekarz.
Przebieg kariery
W 1938 zdobył złoty medal w biegu na 800 metrów na Igrzyskach Środkowoamerykańskich i Karaibskich w Panamie. Od 1942 służył w Royal Air Force. Walczył w II wojnie światowej jako pilot. W 1947 zakończył służbę wojskową i rozpoczął studia medyczne.
Na Igrzyskach Olimpijskich w 1948 w Londynie zdobył złoty medal w biegu na 400 metrów (przed swym rodakiem Herbem McKenleyem) oraz srebrny na 800 metrów (za Amerykaninem Malem Whitfieldem). Zespół Jamajki nie ukończył finału sztafety 4 × 400 m wskutek kontuzji Winta.
W 1952 na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach był członkiem zespołu, który zwyciężył w sztafecie 4 × 400 m ustanawiając rekord świata 3.03,9 s. (skład sztafety: Wint, Leslie Laing, Herb McKenley i George Rhoden). Na 800 Wint ponownie zdobył srebrny medal za Malem Whitfieldem, a na 400 m był 5. w finale.
Zakończył karierę lekkoatletyczną w 1953 i zaczął pracować jako lekarz. W 1954 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego. Od 1955 mieszkał i pracował na Jamajce w Hanover. W latach 1974–1978 był Wysokim Komisarzem Jamajki w Wielkiej Brytanii.
Rekord życiowy
- 400 m – 46,1 s. (1936)[1]
Odznaczenia
Członek Orderu Jamajki
Kawaler Orderu Imperium Brytyjskiego (1954)
Przypisy
- ↑ Olympedia – Arthur Wint , www.olympedia.org .
Linki zewnętrzne
- Wyniki olimpijskie Winta na stronie sports-reference.com. sports-reference.com. .
