Gorani
W dzisiejszym świecie Gorani stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, Gorani jest tematem, którego nie możemy zignorować. Na przestrzeni dziejów Gorani odgrywał fundamentalną rolę w rozwoju ludzkości, a jego znaczenie jest nadal widoczne. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Gorani i jego znaczenie we współczesnym świecie, analizując różne perspektywy i aspekty związane z tym bardzo istotnym tematem.
| |
| Populacja |
około 60 tys.[a] |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania |
Kosowo: 10 265 |
| Język |
serbski |
| Religia | |
| Pokrewne | |
.svg)
.png)
Gorani, Gorańcy (serb. Горанци) – południowosłowiańska grupa etniczna, w większości wyznająca islam (sunnizm), zamieszkująca górzysty obszar zwany Gorą (powierzchnia około 500 km²), zlokalizowany pomiędzy trzema państwami:
- Kosowem – południowa część kraju (miasto Dragash/Dragaš i 18 wsi gminy Dragaš: Baçka/Bačka, Brodi/Brod, Dikanca/Dikance, Donja Rapča, Glloboçica/Globočica, Gornja Rapca, Krushevë/Kruševo, Kukjan/Kukuljane, Leshtan/Leštane, Lubovishtë/Ljubovište, Mali Krstec, Mlikë/Mlike, Orqushë/Orčuša, Radeshë/Radeša, Restelicë/Restelica, Veliki Krstec, Vranishtë/Vranište, Zlipotok/Zli Potok);
- Albanią – wschodnia część kraju (9 wsi gmin: Kukës, Shishtavec i Zapod);
- Macedonią Północną – północno-zachodnia część kraju (2 wsie w Dolinie Polog: Jelovjane, Urvič).
Posługują się gwarą goranską (našinską), stanowiącą rodzaj dialektu torlackiego (serb.-chorw. torlačko narječje, torlački), uznawanego za odmianę języka serbskiego (bułgarskiego[1]) z elementami staro-cerkiewno-słowiańskimi i albańskimi.
Ogólną liczbę Goran szacuje się na 60 tys. osób. Zwarte grupy żyją również poza rodzimym regionem, m.in. w Belgradzie (około trzy do pięciu tysięcy osób) i innych miejscowościach środkowej Serbii, a także w Chorwacji, Węgrzech, Czarnogórze, Bośni i Hercegowinie, Turcji (Stambuł) oraz we Włoszech.
Uwagi
- ↑ Dane z 2011 r.
Przypisy
- ↑ Dokle, Nazif. Reçnik Goransko (Nashinski) – Albanski, Sofia 2007, Peçatnica Naukini akademiji „Prof. Marin Drinov”, s. 5, 11, 19