Goryeo

Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Goryeo. Od niepamiętnych czasów Goryeo przyciąga uwagę i zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w historii, Goryeo pozostawił niezatarty ślad w ludzkości. W tym artykule zagłębimy się w wiele aspektów Goryeo, badając jego znaczenie, ewolucję w czasie i znaczenie w bieżącym kontekście. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć wszystko, co Goryeo ma do zaoferowania i jak ukształtował nasz świat w sposób, jakiego nigdy wcześniej sobie nie wyobrażaliśmy.

고려 (高麗)
Goryeo / Koryŏ
918–1392
Flaga
Flaga
Ustrój polityczny

monarchia dziedziczna

Stolica

Kaesŏng

Data powstania

25 lipca 918

Data likwidacji

12 lipca 1392

Władca

Gongyang

Populacja 
• liczba ludności


3–5 mln[1]

Język urzędowy

chiński klasyczny,
koreański

Religia dominująca

buddyzm

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „고려 (高麗)Goryeo / Koryŏ”
37°58′N 126°33′E/37,966667 126,550000
Multimedia w Wikimedia Commons

Goryeo lub Koryŏ (kor. 고려, chiń. trad. 高麗; dosł. „Wysoce Jaśniejąca[2]”) – średniowieczne królestwo koreańskie w latach 918–1392. Od jego nazwy pochodzi słowo „Korea” w językach indoeuropejskich[3].

Historia

Założycielem Koryŏ był król T’aejo (pan. 918–943)[4], który po okresie wewnętrznych konfliktów trwających od 901 roku proklamował w 918 roku królestwo Koryŏ ze stolicą w Kaesŏngu[5]. Ponadto w 922 na drugą (dodatkową) stolicę został wyznaczony Pjongjang[6]. Nazwa królestwa była skróconą formą nazwy Koguryŏ[3], największego z Trzech Królestw Korei.

W 926 pod naporem Kitanów upadło koreańsko-mandżurskie królestwo Balhae. Wówczas następca tronu Balhae wraz ze znaczną częścią ludności uciekł na terytorium Koryŏ[7]. Koryŏ stało się wówczas jedynym państwem koreańskim[8], obejmującym prawie cały Półwysep Koreański (z wyjątkiem północno-wschodnich obrzeży). W 938 Korea zhołdowała kraj Tamna, czyli wyspę Czedżu[6].

Królestwo składało się z pięciu prowincji i dwóch rejonów granicznych[9]. W 983 zreformowano podział administracyjny, wyznaczając dwanaście mok[6], do których rozesłano rządców[9]. W XII wieku nastąpiło osłabienie władzy królewskiej z racji rosnących posiadłości klasy szlacheckiej[5]. Wobec słabości monarchów faktyczną władzę w latach 1170–1270 sprawowali wojskowi generałowie w oparciu o elitarne oddziały Sambyeolcho.

Głównym zagrożeniem zewnętrznym dla Koryŏ były najazdy Kitanów, mające miejsce w latach 993, 1010 i 1018–1019. Ostatecznie najeźdźcy zostali rozgromieni przez Koreańczyków w bitwie pod Kuju[6]. W XIII wieku Korea borykała się natomiast z najazdami imperium mongolskiego[10], a jej nadmorskie miasta były wielokrotnie atakowane przez japońskich piratów. W XIV wieku królestwo pozostawało w częściowej zależności od dynastii Yuan, którą zrzuciło za rządów króla Kongmina[11].

Pomimo upadku imperium mongolskiego Korea popadła w kryzys, charakteryzujący się rosnącą wewnętrzną rywalizacją polityczną[5]. W 1388 roku jeden z dowódców wojskowych, generał Ri Sŏng Gye, został faktycznym władcą kraju. W 1392 roku został on założycielem nowej dynastii, zmieniając nazwę kraju na Joseon (Chosŏn, Dzoson[12]) i przenosząc stolicę do Seulu[13].

Kultura

Epoka Koryŏ była czasem rozkwitu koreańskiej kultury i techniki. W tym czasie spisane zostały klasyczne dzieła koreańskiej historiografii – Samguk sagi (Kronika Trzech Królestw) i Samguk Yusa, a także obszerny zbiór pism buddyjskich, Tripitaka koreana[1]. W 1234 w Korei powstała pierwsza na świecie czcionka drukarska; kraj był też znany z wyrobu porcelany[5].

Przypisy

  1. ↑ a b Lee i in. 2014 ↓, s. 70.
  2. ↑ Krystyna Konecka, Koreański koń Czhollima, Białystok: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, s. 11.
  3. ↑ a b Lee i in. 2014 ↓, s. 69.
  4. ↑ ВАН ГОН, Большая российская энциклопедия (ros.).
  5. ↑ a b c d Асмолов ↓.
  6. ↑ a b c d Lee i in. 2014 ↓, s. 78.
  7. ↑ Encyklopedia historyczna świata, t. XI, Kraków: Opres, 2002, s. 127, ISBN 83-85909-75-3.
  8. ↑ Mark Cartwright, Taejo of Goryeo , World History Encyclopedia, 7 listopada 2016 (ang.).
  9. ↑ a b Lee i in. 2014 ↓, s. 71.
  10. ↑ Warneńska 1966 ↓, s. 38–39.
  11. ↑ 공민왕. Doosan Encyclopedia . (kor.).
  12. ↑ Warneńska 1966 ↓, s. 43.
  13. ↑ Yi Song-gye, Encyclopædia Britannica (ang.).

Bibliografia

  • К.В. Асмолов, КОРЁ, Большая российская энциклопедия (ros.).
  • Lee InjaeI. i inni, Korean History in Maps, Cambridge University Press, 2014, s. 68–79 (ang.).
  • Monika Warneńska, U podnóża Gór Diamentowych, Książka i Wiedza, 1966.