Dzisiaj chcemy poświęcić tę przestrzeń na rozmowę o Gotard Wilhelm Butler. Temat ten jest dziś bardzo aktualny i przykuł uwagę wielu osób z różnych dziedzin. Gotard Wilhelm Butler stał się miejscem spotkań, dyskusji, refleksji i analiz różnych tematów, co czyni go tematem niezwykle ciekawym i wieloaspektowym. W tym artykule będziemy badać różne aspekty związane z Gotard Wilhelm Butler, od jego pochodzenia po wpływ na obecne społeczeństwo. Jesteśmy pewni, że ten temat rozbudzi Twoją ciekawość i zachęci do refleksji nad jego znaczeniem w Twoim codziennym życiu.
![]() Buttler III | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1600 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Dorota von Streithorst |
Żona |
Konstancja Wodyńska |
Dzieci |
Katarzyna 1voto Grothus, 2voto Felkiersamb |
Gothard Wilhelm Butler herbu Butler (ur. ok. 1600 roku w Goldyndze – zm. 12 października 1661 roku[1]) – podskarbi nadworny koronny w 1654 roku, podkomorzy nadworny koronny w latach 1654-1661, dworzanin królewski w 1649 roku, pisarz kancelarii koronnej w 1624 roku, dowódca straży przybocznej króla Jana Kazimierza, podskarbi królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi[2], starosta preński, nowski, starosta parnawski w 1654 roku[3], starosta bolesławski w 1655 roku[4], hrabia cesarstwa od 1651, ekonom grodzieński w latach 1653-1661[5].
Syn Teodora Butlera i Doroty von Streithorst[6], wnuk Jana. Rozpoczynał służbę jako pisarz dworski. Wkrótce potem został dworzaninem królewicza Jana Kazimierza. Był z nim związany aż do swojej śmierci. Towarzyszył królowi także w wyprawie do Hiszpanii w 1638 roku i był z nim więziony przez kardynała Richelieu we Francji. Dzięki wymianie listów, które osobiście przewoził do Ludwika XIV i polskiego dworu, król został wkrótce oswobodzony. Jako pierwszy z członków swojej rodziny porzucił protestantyzm na rzecz katolicyzmu.
Po objęciu starostwa (wówczas jednego z bogatszych w Rzeczypospolitej) rozpoczął budowę zamku w Prenach.
W 1648 roku był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa inflanckiego[7].
Pojął za żonę Konstancję Wodyńską, córkę Marka Wodyńskiego, kasztelana podlaskiego. Po jego śmierci tytuł podkomorzego przejął jego najstarszy syn Teodor.