Dziś Grębocin (gromada) to temat, który przykuł uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na branżę, znaczenie w kulturze popularnej, czy wpływ na polu nauki, Grębocin (gromada) zdołał przekroczyć bariery płci, wieku i narodowości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Grębocin (gromada) i jego znaczenie we współczesnym świecie. Od jego powstania po przyszłe prognozy zagłębimy się w głęboką analizę, która pozwoli nam lepiej zrozumieć znaczenie Grębocin (gromada) w naszym obecnym społeczeństwie.
gromada | |||
1954–1973 | |||
![]() | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Grębocin – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Grębocin z siedzibą GRN w Grębocinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie toruńskim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/14 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Grębocin, Lipniczki, Rogowo i Rogówko ze zniesionej gminy Grębocin oraz miejscowość Koniczynka z dotychczasowej gromady Papowo Toruńskie ze zniesionej gminy Lulkowo w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 25 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[8].