Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla, temat, który przez lata przykuwał uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, jego dzisiejsze znaczenie, czy po prostu ze względu na swoją historię i ewolucję, Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla stanowi punkt zainteresowania różnych sektorów populacji. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty związane z Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla, od jego wpływu na gospodarkę po implikacje kulturowe. Dodatkowo zbadamy jego wpływ na współczesny świat i to, jak na przestrzeni lat ukształtowało nasze postrzeganie Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla. Przygotuj się na zanurzenie się w świecie odkryć i nauki!
| Kardynał prezbiter | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci |
3 stycznia 1897 | |
| Miejsce pochówku | ||
| Arcybiskup Neapolu | ||
| Okres sprawowania |
1878–1897 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Inkardynacja | ||
| Prezbiterat |
15 marca 1857 | |
| Nominacja biskupia |
18 lipca 1878 | |
| Sakra biskupia |
21 lipca 1878 | |
| Kreacja kardynalska |
24 marca 1884 | |
| Kościół tytularny | ||
| Data konsekracji |
21 lipca 1878 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Tommaso Reggio | ||||||||||||
| |||||||||||||
Guglielmo Sanfelice d’Acquavilla O.S.B.Cas. (ur. 14 lub 18 lipca 1834 w Aversa, zm. 3 stycznia 1897 w Neapolu) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Neapolu i kardynał.
Życiorys
Pochodził ze szlacheckiej rodziny książąt Acquavilla, matka zaś była z rodu baronów Montegiordano. Niższe święcenia otrzymał w 1851. Wstąpił do zakonu benedyktynów z opactwa nulius Ss. Trinità de Cava dei Tirreni. Profesję złożył w lipcu 1855. Święcenia kapłańskie przyjął 15 marca 1857. Był lektorem teologii w opactwie Monte Cassino. W latach 1861–1867 mistrz nowicjatu. Lektor, dziekan i wikariusz generalny opactwa SS. Trinità de Cava dei Tirreni. Kontynuował naukę na Uniwersytecie w Neapolu (doktorat z teologii), a także w Kolegium Pronotariuszy w Rzymie (doktorat utroque iuris).
18 lipca 1878 otrzymał nominację na arcybiskupa Neapolu. Sakrę otrzymał trzy dni później w Rzymie z rąk kardynała Alessandro Franchi, Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej. W marcu 1884 kreowany kardynałem prezbiterem San Clemente. Pochowany na cmentarzu Piano w Neapolu.