W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się Gustavo Díaz Ordaz, analizując jego wpływ w różnych aspektach i kontekstach. Od momentu powstania do chwili obecnej Gustavo Díaz Ordaz był przedmiotem zainteresowania i debaty w wielu sektorach, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego znaczenie, wpływ i znaczenie, starając się w pełni zrozumieć jego zakres i wpływ. Dzięki krytycznemu i refleksyjnemu podejściu zajmiemy się różnymi perspektywami i podejściami do Gustavo Díaz Ordaz, aby wzbogacić analizę i promować wzbogacającą debatę.
Pełne imię i nazwisko |
Gustavo Díaz Ordaz Bolaños Cacho |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Prezydent Meksyku | |
Okres |
od 1 grudnia 1964 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Gustavo Díaz Ordaz Bolaños Cacho (ur. 12 marca 1911 w Ciudad Serdán w stanie Puebla, zm. 15 lipca 1979 w Meksyku) – meksykański polityk, prezydent Meksyku w latach 1964–1970.
Potomek José Maríi Díaza Ordaza, jednego ze współpracowników Benito Juáreza. Ordaz odebrał wykształcenie prawnicze. Pełnił m.in. funkcję prezesa Sądu Najwyższego stanu Puebla. W 1946 został wybrany do Senatu. W 1958 objął tekę ministra spraw wewnętrznych. W 1964, startując z ramienia Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej, wygrał wybory prezydenckie i zastąpił na tym stanowisku Adolfo Lópeza Mateosa. Odpowiedzialny za Masakrę w Tlatelolco. Jego administracja kładła nacisk na rozwój gospodarczy kraju, cenzurując wszelkie doniesienia o meksykańskiej biedzie. W 1977 objął funkcję ambasadora w Hiszpanii. Przedstawiciel konserwatywnego skrzydła PRI[1].