Gwidon z Montpellier

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Gwidon z Montpellier, analizując jego pochodzenie, dzisiejsze znaczenie i wpływ na różne obszary społeczeństwa. Gwidon z Montpellier wzbudził duże zainteresowanie opinii publicznej, wywołując debaty i dyskusje na temat jego implikacji i konsekwencji. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy wszystkie aspekty związane z Gwidon z Montpellier, od jego historii po możliwy przyszły rozwój, w celu zapewnienia kompleksowego i aktualnego spojrzenia na ten temat, który przyciągnął tak wiele uwagi w ostatnich latach.

Błogosławiony
Gwidon z Montpellier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1160
Królestwo Francji

Data i miejsce śmierci

1208
Rzym

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

18 maja 2024 (zatwierdzenie kultu)
przez Franciszka

Wspomnienie

7 lutego

Multimedia w Wikimedia Commons

Gwidon z Montpellier (ur. ok. 1160 we Francji, zm. 1208 w Rzymie) – francuski duchak[a], założyciel Zakonu Ducha Świętego w Montpellier, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życie i działalność

Według nowożytnej tradycji miał pochodzić z książęcej rodziny Guillemów, w posiadaniu której przez dwa wieki było miasto Montpellier[1]. Znane źródła nie pozwalają potwierdzić tego przekazu[2][3].

Około 1190 Gwidon poświęcił się służbie ubogim i potrzebującym, zakładając na przedmieściach Montpellier średniowieczny szpital dla ubogich i potrzebujących, któremu nadał wezwanie Ducha Świętego[4]. Był to pierwszy Dom Ducha Świętego, mający dać schronienie i pociechę pielgrzymom, chorym, biednym, a także samotnym matkom i porzuconym niemowlętom, jak również wszystkim pragnącym nawrócić się i przemienić własne życie. Wiele osób poszło za przykładem Gwidona i podjęło służbę miłości miłosiernej[1].

Dla realizacji rozpoczętego dzieła Gwidon założył wspólnotę zakonną – Zakon Ducha Świętego – dla której zredagował pierwszą regułę (Institutiones). Członkami wspólnoty byli tak bracia, jak i siostry. W krótkim czasie Gwidon znalazł wielu naśladowców, którzy za jego przykładem chcieli służyć ubogim i potrzebującym: w 1198, oprócz domu w Montpellier, wspólnota posiadała dziewięć domów w południowej Francji, a także dwa domy w Rzymie, w tym jeden w pobliżu kościoła S. Maria in Trastevere[2].

22 kwietnia 1198 papież Innocenty III zatwierdził Zakon Ducha Świętego[5]. Założyciel powierzył swe dzieło opiece Ducha Świętego, Pocieszyciela i Ojca ubogich[1].

Kult

Gwidon mimo braku bulli beatyfikacyjnej przez wiele lat był czczony przez zakony duchackie jako błogosławiony[6] z tzw. tradycji wiary[5].

18 maja 2024 papież Franciszek oficjalnie zaliczył go listem apostolskim w formie Motu proprio do grona błogosławionych (przez tzw. zatwierdzenie kultu) i wyznaczył dzień jego wspomnienia liturgicznego na 7 lutego[7].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Nie należy mylić duchaków z duchaczami.

Przypisy

  1. ↑ a b c o. Gwidon z Montpellier. Towarzystwo Ducha Świętego. . .
  2. ↑ a b Mateusz Zimny, Veni Pater pauperum.Duchowe i materialne dziedzictwo Zakonu Ducha Świętego de Saxia w Polsce. Katalog wystawy, 2022, s. 16, ISBN 978-83-60465-45-5.
  3. ↑ Guy de Montpellier, Roger Aubert, Dictionnaire d’histoire et de géographie ecclésiastiques, 1988, s. 1280–1281 , Cytat: Les tentatives d'identifier sa famille se sont revelees vaines (on a dit qu'il aurait ete le fils d'un comte de Montpellier) et il ne semble pas qu'il puisse etre identifie avec le Gui Guillems mentionne dans certains documents a partir de 1158. (fr.).
  4. ↑ Françoise Durand, L’hôpital du Saint-Esprit in Saxia et ses filiales de Besançon et Dijon (XIIIe-XVe siécles), Gli ordini ospedalieri tra centro e periferia: Giornata di studi, Roma, Istituto Storico Germanico, 16 giugno 2005, 2007, s. 273 (fr.).
  5. ↑ a b Bogumił Łoziński, Leksykon zakonów w Polsce. Informator o życiu konsekrowanym, Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1998, s. 184-185.
  6. ↑ Bł. Gwidon z Montpellier. kanoniczki.pl. .
  7. ↑ Litterae Apostolicae Motu Proprio Datae Fide Incensus. vatican.va. . (łac.).

Linki zewnętrzne