Halina Minkisiewicz-Latecka
Dzisiaj porozmawiamy o Halina Minkisiewicz-Latecka. Jest to temat, który w ostatnim czasie cieszy się dużym zainteresowaniem i niewątpliwie ma znaczący wpływ na nasze życie. Halina Minkisiewicz-Latecka to coś, z czym wszyscy możemy się utożsamić w taki czy inny sposób, ponieważ jest obecny w różnych aspektach naszego codziennego życia. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty Halina Minkisiewicz-Latecka, analizując jego znaczenie, wpływ na społeczeństwo i wpływ, jaki ma na nasze codzienne życie. Ponadto omówimy niektóre perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, aby zapewnić pełniejszy i świadomy pogląd na Halina Minkisiewicz-Latecka. Przygotuj się na fascynującą podróż odkrywczą!
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 marca 2009 |
| Posłanka VIII kadencji Sejmu PRL | |
| Okres |
od 23 marca 1980 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
| |
Halina Maria Minkisiewicz-Latecka (ur. 13 lutego 1925 w Nowym Tomyślu, zm. 27 marca 2009 w Łodzi) – polska adwokatka i działaczka społeczna, posłanka na Sejm PRL VIII kadencji (1980–1985).
Życiorys
W 1949 wstąpiła do Stronnictwa Demokratycznego[1]. W 1951 ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracowała jako starszy ekonomista w Dziale Zatrudnienia i Pracy Zjednoczonego Przemysłu Roszarniczego. Później związana ze Zjednoczeniem Przemysłu Lniarskiego w Łodzi. W latach 1961–1964 odbyła aplikację adwokacką w Łodzi. Od 1965 pracowała jako adwokatka w Radomsku, później w Łodzi. Od 1961 należała do Zrzeszenia Prawników Polskich.
Od 1953 do 1955 zasiadała w Miejskiej Radzie Narodowej we Wrocławiu z ramienia SD. W latach 1980–1985 pełniła mandat posłanki na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Łódź Bałuty. Była członkiem Komisji Pracy i Spraw Socjalnych, Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości oraz Kultury i Sztuki (później: Kultury). 8 października 1982 jako jedna z 5 posłów SD głosowała przeciwko nowej ustawie o związkach zawodowych, która delegalizowała Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, za co została ukarana zawieszeniem w prawach członka partii i wyłączona z prac Klubu Poselskiego SD.
Społecznie pracowała w poradni prawnej Ligi Kobiet oraz w Polskim Komitecie Pomocy Społecznej[1].
Pochowana na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi, w części katolickiej.
Odznaczenia
- Złota Odznaka Ligi Kobiet (1979)[1]
- Złoty Krzyż Zasługi (pośmiertnie, 2009)[2]
Przypisy
Bibliografia
- (oprac. Barbara Koziej-Żukowa), Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. T. 6, Udział Stronnictwa w pracach Sejmu PRL VIII Kadencji. Cz. 2. Od 25 stycznia 1982 do 1 lutego 1983, Warszawa 1987
- Waldemar Żebrowski, Stronnictwo Demokratyczne w warunkach demokratyzacji ustroju politycznego, Olsztyn 2003, s. 104–105
- Strona sejmowa posła VIII kadencji