Halvor Hansson
Wygląd przypnij ukryj generał major
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1907–1956 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Halvor Hansson (ur. 4 czerwca 1886, zm. 4 listopada 1956) – norweski wojskowy, generał major. W 1946 pełnił funkcję naczelnego dowódcy Norweskich Sił Zbrojnych.
Życiorys
W 1907 ukończył Krigsskolen w Oslo, a 4 lata później Wyższą Szkołę Wojskową. W 1922 w ukończył studia przygotowujące do służby w sztabie generalnym.
W 1923 został kapitanem i pełnił funkcję kierownika biura w sztabie generalnym. W 1927 został szefem sztabu 6. Dywizji, a w 1934 szefem wydziału łączności w sztabie generalnym. W 1938 został szefem biura wojskowego w Norges Statsbaner, w związku z czym podczas niemieckiej inwazji na Norwegię był odpowiedzialny za organizację transportu kolejowego wojsk.
Po przełamaniu norweskiej obrony w południowej części kraju dołączył do generała Ottona Ruge, został mianowany pułkownikiem i szefem sztabu generalnego. Hansson został aresztowany przez okupantów 20 stycznia 1941. Początkowo przetrzymywany był w siedzibie policji w Oslo, a następnie trafił do Niemiec. Do 1945 był jeńcem wojennym, przebywał m.in. w obozie w Ostrzeszowie.
1 czerwca 1946 został mianowany naczelnym dowódcą Norweskich Sił Zbrojnych, funkcję tę pełnił do 1 sierpnia tego samego roku.
Działalność polityczna Hanssona budzi kontrowersje, według dokumentów partyjnych należał on do Nasjonal Samling, czemu jednak zawsze zaprzeczał.
W 1915 wziął ślub z Øyvor Hansson. Z powodu aktywnej działalności w NS jego żony rozwiódł się z nią w trakcie II wojny światowej.
Odznaczenia
- Medal Świętego Olafa z gałązką dębową (1949)
- Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari (1947)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l DagD. Leraand DagD., Halvor Hansson , Store norske leksikon, 18 lutego 2021 (norw. bokmål).
- ↑ Tildelinger av ordener og medaljer , www.kongehuset.no (norw.).
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 187