Henicophaps

W tym artykule zbadamy temat Henicophaps z różnych perspektyw i podejść. Biorąc pod uwagę jego dzisiejsze znaczenie, niezwykle ważne jest zrozumienie implikacji i konsekwencji, jakie Henicophaps ma dla naszego społeczeństwa. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy różne aspekty Henicophaps, od jego pochodzenia i historii po wpływ na współczesny świat. Poprzez wywiady z ekspertami, analizę danych i konkretne przykłady zapewnimy czytelnikowi pełny i szczegółowy obraz Henicophaps, w celu uzyskania głębszego i bardziej krytycznego zrozumienia tego ważnego tematu.

Henicophaps[1]
G.R. Gray, 1862[2]
Ilustracja
Cudolotka białogardła (H. foersteri) na ilustracji opublikowanej w 1911 roku na łamach „Novitates Zoologicae”
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

gołębiowe

Rodzina

gołębiowate

Podrodzina

trerony

Rodzaj

Henicophaps

Typ nomenklatoryczny

Henicophaps albifrons G.R. Gray, 1862

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Henicophapsrodzaj ptaków z podrodziny treronów (Raphinae) w rodzinie gołębiowatych (Columbidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i sąsiednich wyspach oraz Archipelagu Bismarcka[4].

Morfologia

Długość ciała 34–41 cm; masa ciała ok. 247 g[5].

Systematyka

Etymologia

  • Henicophaps: gr. ἑνικος henikos „osobliwy, wyjątkowy”; φαψ phaps, φαβος phabos „gołąb”[6].
  • Rhynchaenas: gr. ῥυγχος rhunkhos „dziób”; οινας oinas, οιναδος oinados „gołąb”[7]. Gatunek typowy: Henicophaps albifrons G.R. Gray, 1862.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy

  1. Henicophaps, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G.R. Gray. Remarks on and Descriptions of New Species of Birds lately sent by Mr. A. R. Wallace from Waigiou, Mysol, and Gagie Islands. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1861, s. 432, 1861. (ang.). 
  3. C.B.H. von Rosenberg: Reis naar de Zuidoostereilanden: gedaan in 1865 op last der regering van Nederlandsch-Indie. Gravenhage: Nijhoff, 1867, s. 50. (niderl.).
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.2). . (ang.).
  5. L.F. Baptista, P.W. Trail & H.M. Horblit: Family Columbidae (Pigeons and Doves). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 152. ISBN 84-87334-22-9. (ang.).
  6. Henicophaps, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  7. Rhynchaenas, The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Raphinae Wetmore, 1930 - trerony (wersja: 2024-09-29). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .