Temat Howhannes Zanazanian jest bardzo interesujący i istotny w dzisiejszym świecie. Jest to temat obejmujący wiele aspektów i mający znaczący wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i kulturę. W całej historii Howhannes Zanazanian był przedmiotem debat, analiz i badań, wykazując jego znaczenie w różnych kontekstach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Howhannes Zanazanian, badając jego wpływ na różne obszary życia. Niezależnie od tego, czy jest to poziom indywidualny, czy zbiorowy, Howhannes Zanazanian budzi zainteresowanie szerokiego grona odbiorców, wywołując refleksję i debatę na temat jego dzisiejszego znaczenia i konsekwencji.
Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1946 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
172 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Howhannes Zanazanian, orm. Հովհաննես Զանազանյան, ros. Оганес Арутюнович Заназанян, Oganes Arutiunowicz Zanazanian (ur. 10 grudnia 1946 w Atenach, Królestwo Grecji, 4 października 2015) – ormiański piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, były reprezentant Związku Radzieckiego, olimpijczyk, trener piłkarski.
Wychowanek klubu Ararat Erywań, w drużynie rezerwowej którego rozpoczął karierę piłkarską. W 1965 został piłkarzem Lernagorc Kafan i w debiutowym sezonie zdobył tytuł króla strzelców klubu. W następnym roku przeszedł do Sziraka Giumri, a w końcu sezonu został zaproszony do Araratu Erywań, w którym występował przez dziesięć lat. Wiosną 1976 bronił barw Spartaka Moskwa. Latem 1976 odszedł do SKIF Erywań. W 1979 zakończył karierę piłkarską w klubie Karabach Stepanakert.
W latach 1971–1972 wystąpił w 12 meczach olimpijskiej reprezentacji ZSRR. 1972 debiutował w pierwszej radzieckiej reprezentacji. Łącznie rozegrał 6 meczów i strzelił jedną bramkę. Zdobywał brązowy medal igrzysk olimpijskich w 1972 w Monachium.
Jeszcze będąc piłkarzem rozpoczął pracę szkoleniową. W latach 1976–1977 łączył funkcje trenerskie w SKIF Erywań, a w 1978-1979 w klubie Karabach Stepanakert. W sezonie 1992-1993 trenował libański zespół Homenetmen Bejrut. Następnie od 1994 do kwietnia 1995 prowadził młodzieżową reprezentację Armenii. W latach 1996–2002 pracował w Komitecie Wykonawczym Federacji Piłkarskiej Armenii. W sierpniu 2001 stał na czele Spartaka Erywań, a w maju 2003 został zaproszony na stanowisko głównego trenera Bananca Erywań. W czerwcu 2005 zrezygnował z funkcji trenera i kontynuował pracę jako wiceprezes klubu.