Izabela d’Este

Dziś Izabela d’Este pozostaje aktualnym tematem i interesuje wiele osób. Wraz z postępem technologii i globalizacją Izabela d’Este stał się centralnym punktem dyskusji w różnych obszarach. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym ludzie nadal szukają informacji, porad i opinii na temat Izabela d’Este. Wraz z ewolucją społeczeństwa zmienia się sposób, w jaki Izabela d’Este wpływa na nasze życie. Dlatego ważne jest, aby dokładnie poznać różne aspekty związane z Izabela d’Este, aby zrozumieć jego wpływ na nasze codzienne życie i otaczający nas świat.

Ten artykuł dotyczy markizy Mantui. Zobacz też: Izabela d’Este – księżna Parmy.
Izabella d’Este
Ilustracja
Portret Isabelli d’Este Leonarda da Vinci
ilustracja herbu
markiza Mantui
Okres

od 12 lutego 1490
do 29 marca 1519

Jako żona

Franciszka II Gonzagi

regentka Mantui
Okres

od 29 marca 1519

W imieniu

Fryderyka II

Dane biograficzne
Dynastia

D’Este

Data urodzenia

18 maja 1474

Data śmierci

13 lutego 1539

Ojciec

Herkules I d’Este

Matka

Eleonora Aragońska

Mąż

Franciszek II Gonzaga

Dzieci

Eleonora,
Fryderyk II,
Hippolita,
Ercole,
Ferrante,
Liwia,
Piotr

Multimedia w Wikimedia Commons

Izabela d’Este, wł. Isabella d’Este, znana jako Pierwsza Dama Renesansu (ur. 18 maja 1474, zm. 13 lutego 1539) – córka Herkulesa I d’Este, księcia Ferrary i Modeny, oraz jego żony Eleonory Aragońskiej.

Była włoską arystokratką i jedną z czołowych postaci włoskiego renesansu. Była siostrą księcia Mantui Alfonsa I oraz księżnej Bari i Mediolanu Beatrycze.

Małżeństwo

12 lutego 1490, w wieku 16 lat, poślubiła Franciszka II Gonzagę, markiza Mantui. Z tego związku pochodziło siedmioro dzieci:

  • Eleonora z Mantui (ur. 1494, zm. 1570) – żona Antoniego, księcia Montalto, potem Franciszka Marii I della Rovere, księcia Urbino,
  • Fryderyk II Gonzaga (ur. 1500, zm. 1540) – markiz i książę Mantui, markiz Monferratu,
  • Hippolita Gonzaga (ur. 1501, zm. 1570),
  • Ercole Gonzaga (ur. 1505, zm. 1563), kardynał,
  • Ferrante Gonzaga (ur. 1507, zm. 1557), hrabia Guastalla,
  • Liwia Gonzaga (ur. 1508, zm. 1569),
  • Piotr Gonzaga.

Wspólnie z małżonkiem była mecenasem Ludovica Ariosta w czasie, gdy ten pisał Orlanda Szalonego. Gościli też Leonarda da Vinci, a Izabela zleciła mu namalowanie jej portretu, którego jednak nie wykonał, poprzestawszy na stworzeniu rysunku, który obecnie znajduje się w Luwrze. Dwa portrety Izabeli wykonał za to Tycjan. Izabela znana też była z zamiłowania do kolekcjonowania rzeźb i monet.

Późniejsze życie

Po śmierci męża Izabela rządziła Mantuą jako regentka, w czasie małoletności ich syna Fryderyka II. Zaczęła odgrywać bardzo ważną rolę we włoskiej polityce i podniosła pozycję Mantui. Mantua została księstwem, a jej młodszy syn otrzymał kardynalski kapelusz.

Jej polityczne i dyplomatyczne talenty dały o sobie znać, kiedy Izabela prowadziła negocjacje z Cezarem Borgią, który wcześniej obalił Guidobaldo da Montefeltro, księcia Urbino, męża szwagierki i przyjaciółki Izabeli Elisabetty Gonzagi.