Jacqueline Börner
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Jacqueline Börner, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Przez lata Jacqueline Börner był przedmiotem podziwu, kontrowersji i debat, a jego dziedzictwo żyje do dziś. Od jego najbardziej znaczących wyczynów po najciemniejsze momenty jego życia – zagłębimy się w tajniki życia Jacqueline Börner, aby odkryć, co uczyniło tę postać tak wpływową. Poprzez zeznania, dokumenty i analizy postaramy się rzucić światło na znaczenie i wpływ Jacqueline Börner w jego czasach i dzisiaj, aby naprawdę zrozumieć zakres jego dziedzictwa.
| Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1965 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
166 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Jacqueline Börner, po mężu Schubert (ur. 30 marca 1965 w Wismarze) – niemiecka łyżwiarka szybka reprezentująca także NRD, mistrzyni olimpijska i mistrzyni świata, trzykrotna medalistka mistrzostw Europy oraz zdobywczyni Pucharu Świata.
Kariera
Urodziła się w NRD i do zjednoczenia Niemiec reprezentowała barwy tego kraju. Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1987 roku, kiedy zdobyła brązowy medal podczas mistrzostw Europy w Groningen. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie jej rodaczka Andrea Ehrig-Mitscherlich oraz Yvonne van Gennip z Holandii. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach Europy w Berlinie, przegrywając tylko z Gundą Kleemann i Constanze Moser-Scandolo. W 1990 roku sięgnęła po złoty medal na wielobojowych mistrzostwach świata w Calgary, wyprzedzając Seiko Hashimoto z Japonii oraz Constanze Moser-Scandolo. W tym samym roku zdobyła też srebrny medal na mistrzostwach Europy w Heerenveen, ulegając tylko Gundzie Kleemann. W lecie 1990 roku Börner została potrącona przez samochód podczas treningu na rowerze. W wyniku zderzenia odniosła obrażenia głowy, złamała kości stopy oraz zerwała więzadło krzyżowe przednie. Po kilku miesiącach rehabilitacji wróciła do sportu i wywalczyła awans na igrzyska olimpijskie w Albertville w 1992 roku. Zdobyła tam złoty medal w biegu na 1500 m, pokonując Gundę Niemann i Seiko Hashimoto. Na tych samych igrzyskach była też ósma na dwukrotnie dłuższym dystansie. Kilkakrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1989/1990, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji końcowej 1500 m, a w klasyfikacji 3000 m/5000 m była druga. W 1992 roku zakończyła karierę.
Mistrzostwa świata
- Mistrzostwa świata w wieloboju
- złoto – 1990
Bibliografia
- Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. . (ang.).
- Profil na stronie Schaats Statistieken.nl (niderl.)
