W dzisiejszym świecie James Dooge stał się tematem o rosnącym zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy jest to aktualny temat, osoba publiczna czy zjawisko kulturowe, James Dooge przykuł uwagę ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze James Dooge, od jego wpływu na życie ludzi po jego globalne implikacje. Poprzez głęboką i przemyślaną analizę postaramy się rzucić światło na różne perspektywy, które pomogą nam lepiej zrozumieć James Dooge i jego znaczenie we współczesnym świecie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
30 lipca 1922 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 sierpnia 2010 |
Minister spraw zagranicznych Irlandii | |
Okres |
od 21 października 1981 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
James Clement Ignatius Dooge, irl. Séamus Ó Dubhthaigh (ur. 30 lipca 1922 w Birkenhead, zm. 20 sierpnia 2010 w Dublinie) – irlandzki inżynier, nauczyciel akademicki i polityk, działacz partii Fine Gael, senator, w latach 1973–1977 przewodniczący Seanad Éireann, w latach 1981–1982 minister spraw zagranicznych.
Urodził się 30 lipca 1922[1][2] w Birkenhead[2]. Kształcił się w szkole prowadzonej przez Kongregację Braci w Chrystusie, następnie ukończył studia inżynierskie w University College Dublin. Od 1943 pracował w OPW, rządowej agencji robót publicznych. W 1946 dołączył do przedsiębiorstwa elektroenergetycznego ESB. Zawodowo i naukowo zajmował się hydrologią[2].
W latach 1954–1956 pracował na University of Iowa, uzyskał na tej uczelni magisterium z mechaniki płynów i hydrauliki. Powrócił do pracy w ESB, a w 1958 został profesorem inżynierii lądowej na University College Cork. W 1969 objął tożsame stanowisko na University College Dublin. Był przewodniczącym irlandzkiego zrzeszenia inżynierów ICEI[2]. Kierował również International Association of Hydrological Sciences (1975–1979), Royal Irish Academy (1987–1990) oraz Międzynarodową Radą Nauki (1993–1996)[2]. Był członkiem zagranicznym PAN[3] oraz członkiem Royal Academy of Engineering[2].
Swoją karierę polityczną związał z Fine Gael. W 1948 zasiadł w radzie hrabstwa Dublin, w latach 1950–1951 i 1953–1954 zajmował stanowisko jej przewodniczącego. Był też radnym obszaru administracyjnego (borough) w Dún Laoghaire[2]. Między 1961 a 1977 oraz między 1981 a 1987 wchodził w skład Seanad Éireann, izby wyższej irlandzkiego parlamentu. Był przedstawicielem panelu pracowniczego (X i XI kadencja), panelu przemysłowego i handlowego (XII i XIII kadencja), premiera (XV kadencja) oraz National University of Ireland (XVI i XVII kadencja)[1][4]. Pełnił funkcje wiceprzewodniczącego (1965–1973) i przewodniczącego (1973–1977) tej izby[2][4].
Od 21 października 1981 do 9 marca 1982 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie premiera Garreta FitzGeralda[5]. Zastąpił na tym stanowisku Johna M. Kelly’ego, a jego następcą został Gerry Collins[5].
Zmarł 20 sierpnia 2010[1][4] w dublińskiej dzielnicy Monkstown[2].