W dzisiejszym świecie Jan O. Karlsson to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy kulturę, Jan O. Karlsson przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków do chwili obecnej Jan O. Karlsson wywołał debaty, kontrowersje i znaczące postępy, które naznaczyły historię ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty Jan O. Karlsson, analizując jego znaczenie, konsekwencje i ewolucję w czasie. Bez wątpienia Jan O. Karlsson to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na całościowe przestudiowanie i zrozumienie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1939 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 września 2016 |
Zawód, zajęcie |
polityk, urzędnik państwowy |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
![]() |
Jan O. Karlsson (ur. 1 czerwca 1939 w Sztokholmie[1], zm. 19 września 2016[2] tamże) – szwedzki polityk i urzędnik państwowy, działacz Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, w latach 1999–2001 prezes Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, od 2002 do 2003 minister w rządzie Görana Perssona.
Absolwent Uniwersytetu w Sztokholmie[3]. Pracował jako urzędnik administracji publicznej. Był m.in. doradcą politycznym w biurze premiera, a w latach 1973–1977 odpowiadał za finanse w administracji Sztokholmu. Był również zatrudniony w strukturach Rady Nordyckiej. W latach 80. pełnił funkcję sekretarza stanu w ministerstwie rolnictwa oraz finansów. Na początku lat 90. był doradcą frakcji poselskiej socjaldemokratów, po ich powrocie do władzy objął stanowisko dyrektora generalnego ministerstwa spraw zagranicznych[3].
W 1995 został pierwszym szwedzkim audytorem w Europejskim Trybunale Obrachunkowym. Od 1999 do 2001 pełnił funkcję prezesa tej instytucji[2][3]. W latach 2002–2003 był członkiem gabinetu Görana Perssona. Odpowiadał w nim za sprawy migracji i współpracy międzynarodowej. W 2003, po zabójstwie Anny Lindh, przez miesiąc tymczasowo kierował resortem spraw zagranicznych[1][2].