W tym artykule zajmiemy się kwestią Jan Slaski (sadownik), która w ostatnich latach zyskała duże znaczenie. Jan Slaski (sadownik) to temat, który przykuł uwagę ludzi z różnych dziedzin, od naukowców po profesjonalistów, ze względu na jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. W całej historii Jan Slaski (sadownik) był przedmiotem badań, debat i refleksji, wykazując jego znaczenie w różnych dyscyplinach. W tym artykule zagłębimy się w świat Jan Slaski (sadownik), badając jego różne aspekty, ewolucję w czasie i wpływ na współczesne społeczeństwo.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk rolniczych | |
Specjalność: sadownictwo | |
Doktor honoris causa Akademia Rolnicza w Poznaniu – 1983 | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Jan Slaski[1] (ur. 18 czerwca 1893 w Broniszowie, zm. 24 czerwca 1984 w Krakowie) – polski sadownik i szkółkarz. Profesor, doktor honoris causa Akademii Rolniczej w Poznaniu w 1983[2] i pierwszy kierownik Katedry Sadownictwa i Szkółkarstwa na tejże uczelni[3].
Pochodził z gałęzi małopolskiej rodziny Slaskich herbu Grzymała. Był synem Juliusza Slaskiego, właściciela majątku Broniszów ojcem Juliusza antropologa i alpinisty.
Pochowany jest na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC11-E-9)[4].
Jego imieniem nazwano jedną z ulic w Krakowie w dzielnicy VIII.
Opublikował ok. 700 artykułów i prac naukowych. Za najważniejszą uważany jest podręcznik akademicki "Szkółkarstwo polskie", wydany w dwóch tomach w latach 1949 i 1950. Autor m.in. poradnika Podstawowe wytyczne dla zakładających i właścicieli sadów (Warszawa, 1936) oraz podręcznika akademickiego Szkółkarstwo szczegółowe drzew i krzewów ozdobnych oraz użytkowych (wspólnie z Bolesławem Sękowskim). Założyciel sadu doświadczalnego w Przybrodzie.