Dziś Janusz Skolimowski to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Ze swoim wpływem na społeczeństwo, gospodarkę i kulturę Janusz Skolimowski jest zjawiskiem zasługującym na dogłębną analizę i zrozumienie. Na przestrzeni dziejów Janusz Skolimowski odegrał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, wpływając na podejmowanie decyzji, sposób, w jaki odnosimy się do siebie nawzajem i sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Janusz Skolimowski, od jego pochodzenia po jego wpływ w teraźniejszości, w tym jego przyszły potencjał. Mamy nadzieję, że dzięki tej analizie rzucimy światło na temat, który w dalszym ciągu ma znaczący wpływ na nasze życie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Konsul Generalny RP w Londynie | |
| Okres | |
| Ambasador RP w Irlandii | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Litwie | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Janusz Skolimowski (ur. 27 marca 1947 w Warszawie) – polski prawnik i dyplomata, ambasador RP w Irlandii (1997–2002) i na Litwie (2005–2013), sekretarz do spraw ideologicznych Komitetu Zakładowego PZPR w MSZ w 1986[1].
W 1969 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1980 został absolwentem Akademii Dyplomatycznej MSZ ZSRR w Moskwie[2].
Po ukończeniu studiów pracował w Ośrodku Badania Przestępczości Ministerstwa Sprawiedliwości. W latach 1973–1977 był pracownikiem Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. W tym samym czasie wykładał w Akademii Spraw Wewnętrznych[3]. Był osobistym sekretarzem Edwarda Gierka[4].
W 1977 rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej obejmując stanowisko I sekretarza Ambasady PRL w Moskwie. W latach 1981–1985 był radcą i kierownikiem Wydziału Konsularnego Ambasady w Trypolisie. Od 1985 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Konsularnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
W latach 1988–1991 był konsulem generalnym w Londynie. Po powrocie do Polski kierował Departamentem Łączności, a od 1996 Departamentem Informatyki i Łączności MSZ. Od 1994 przewodniczył Międzyresortowemu Zespołowi ds. organizacji wymiany informacji z NATO i Unią Europejską. Zasiadał w Radzie Fundacji „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. Współprzewodniczył Polsko-Litewskiej Komisji ds. Problemów Mniejszości Narodowych.
W latach 1997–2002 pełnił funkcję ambasadora w Irlandii. Od 2002 był szefem Departamentu Konsularnego i Polonii MSZ. Nadzorował przystosowanie polskich urzędów konsularnych do wymogów funkcjonowania w Unii Europejskiej. Od 2005 do 2013 kierował Ambasadą RP w Wilnie[5]. Od 2013 do czerwca 2016 był prezesem zarządu Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”.