Obecnie Jean Acker to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Od samego początku do chwili obecnej Jean Acker miał znaczący wpływ na życie ludzi. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym, politycznym czy gospodarczym, Jean Acker wywołał debaty, kontrowersje i zmiany w różnych obszarach. W całej historii Jean Acker był przedmiotem badań, refleksji i analiz ekspertów i naukowców. W tym artykule zbadamy znaczenie Jean Acker i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, a także jego możliwe implikacje na przyszłość.
![]() Jean Acker (1923) | |
Data i miejsce urodzenia |
23 października 1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 sierpnia 1978 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Rudolph Valentino (1919–1923; rozwód) |
Lata aktywności |
1913–1955 |
Jean Acker (ur. 23 października 1893 w Trenton, zm. 16 sierpnia 1978 w Los Angeles) – amerykańska aktorka filmowa.
Była córką Irlandki i pół-krwi Indianina, którzy rozstali się, kiedy ich córka była mała[1]. Uczęszczała do St. Mary Seminary School w Springfield (New Jersey)[1]. Karierę aktorską rozpoczęła od występów w wodewilach i dramatach[1]. Była aktorką wytwórni filmowej Sigmunda Lubina w Filadelfii, nowojorskiej Independent Motion Picture Company i Metro Pictures Corporation[2]. W 1923 wyruszyła w objazdowy wodewil ze skeczem Jak zdobyła szejka (How She Won the Sheik)[3]. W 1926 opublikowała piosenkę „We Will Meet at the End of the Trail”, którą napisała w hołdzie zmarłemu Rudolphowi Valentino[3].
Zmarła w 1978 w wieku 85 lat[3], została pochowana w Culver City w Kalifornii.
Była kochanką aktorki Ałły Nazimowej i żoną aktora kina niemego Rudolpha Valentino, za którego wyszła w 1919 po dwóch miesiącach znajomości[4], ale rozstała się już kilka godzin po ślubie[5]; rozwód pary został orzeczony w marcu 1922[6].