Obecnie Jerzy Werner to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na gospodarkę, Jerzy Werner to temat, który staje się coraz bardziej istotny w codziennych rozmowach. Wraz ze wzrostem znaczenia Jerzy Werner niezwykle istotne jest zrozumienie jego zakresu i implikacji w różnych aspektach życia. W tym artykule dokładnie zbadamy Jerzy Werner i przeanalizujemy jego wpływ na nasze współczesne społeczeństwo. Od jego początków po możliwy przyszły rozwój, zagłębimy się w fascynujący świat Jerzy Werner i odkryjemy jego prawdziwe znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1909 |
Data i miejsce śmierci |
8 października 1977 |
Profesor | |
Specjalność: mechanika pojazdów samochodowych | |
Doktor honoris causa Uniwersytet Strathclyde – 1973 | |
Rektor | |
Uczelnia | |
Okres spraw. |
1962–1968 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Jerzy Romuald Werner (ur. 22 kwietnia 1909 w Krośnie, zm. 8 października 1977 w Łodzi) – polski konstruktor podwozi samochodowych, współautor samochodu ciężarowego Star 20, profesor Politechniki Łódzkiej, poseł na Sejm PRL IV i V kadencji.
Urodził się w Krośnie i do szkół uczęszczał w tym mieście. Okres II RP spędził w Warszawie. Maturę zdał w Gimnazjum im. Joachima Lelewela w 1928. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej (1928–1936). Był działaczem narodowym i stał na czele tamtejszego „Bratniaka”. W okresie międzywojennym był konstruktorem podwozi do ciężarówek PZInż 703 i 713[1], jak również wyprzedzających swą epokę osobowych LS (Lux-Sport), konstruktorem pierwszego polskiego sprzęgła hydrokinetycznego oraz twórcą własnej szkoły naukowej w zakresie mechaniki pojazdów samochodowych.
Podczas II wojny światowej był więziony na Pawiaku[2].
Po wojnie został oddelegowany do Łodzi, gdzie zajmował się organizacją transportu samochodowego dla zaopatrzenia miasta jak i rozwojem świeżo założonej Politechniki Łódzkiej. Równolegle współtworzył nowy polski samochód ciężarowy Star 20 i niewprowadzony do produkcji Walentyn. Na Politechnice Łódzkiej był kierownikiem Katedry Budowy Samochodów i Ciągników (1970–1976), dyrektorem Instytutu Pojazdów, dziekanem Wydziału Mechanicznego (1954–1955, 1960–1962), prorektorem, a w latach 1962–1968 rektorem uczelni. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Przemysłowego Instytutu Motoryzacji.
W latach 1965–1972 poseł na Sejm PRL IV i V kadencji (bezpartyjny).
Był żonaty z Walentyną (1914–1993), miał dwóch synów. Dziadek Anity Werner.
Przez ostatnie kilkanaście lat życia mieszkał w mieszkaniu na piętrze kamienicy Szymela i Heleny Wileńskich w Łodzi przy pl. Komuny Paryskiej[3]. Zmarł w Łodzi, pochowany 12 października 1977 na katolickim Starym Cmentarzu w Łodzi.
W 1984 jego imieniem nazwano ulicę na osiedlu Teofilów w Łodzi[9].
Od 1 września 2023 imię prof. Jerzego Wernera noszą Technikum, oraz Szkoła Branżowa I i II stopnia wchodzące w skład Zespołu Szkół Samochodowych w Łodzi ul. W. Kilara 3/5 (d. Fr. Prożka).