Jezioro Charzykowskie
Obecnie Jezioro Charzykowskie to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Jezioro Charzykowskie stał się kluczowym punktem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Ponieważ Jezioro Charzykowskie nadal jest przedmiotem zainteresowania, wokół tego tematu toczy się coraz więcej dyskusji. Jednak pomimo jego wagi, wciąż istnieje wiele niewiadomych i sprzecznych opinii na temat Jezioro Charzykowskie, co powoduje konieczność szczegółowego zajęcia się tym zagadnieniem, analizy jego różnych aspektów i perspektyw. W tym artykule zbadamy różne aspekty Jezioro Charzykowskie i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
 Jezioro Charzykowskie | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
120,0-121,0 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
1336,0-1363,8 ha |
| Wymiary • max długość • szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
134 533,2 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II[1] (w roku 2003) |
| Rzeki zasilające |
Brda, Czerwona Struga, Struga Jarcewska, Struga Siedmiu Jezior |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Chojnice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu chojnickiego  | |
 53°47′43″N 17°30′21″E/53,795278 17,505833
| |
| |
Jezioro Charzykowskie, Jezioro Łukomie, (niem. Müskendorfer See; kaszub. Charzëkòwsczé Jezoro) – przepływowe jezioro rynnowe w woj. pomorskim, w powiecie chojnickim, w gminie Chojnice, leżące na terenie Równiny Charzykowskiej.
Informacje ogólne
Powierzchnia jeziora wynosi 1 363,8 ha. Latem odbywają się tam imprezy żeglarskie, regaty oraz inne wydarzenia związane z kulturą żeglarską, m.in. przegląd piosenki żeglarskiej.
Jezioro znajduje się w otulinie Parku Narodowego „Bory Tucholskie”, z którego ścisłym obszarem graniczy od północnego wschodu, jednocześnie znajdując się w obrębie Zaborskiego Parku Krajobrazowego i Obszarze Specjalnej Ochrony Ptaków Wielki Sandr Brdy (PLB220001). Jezioro Charzykowskie łączy się na północy (poprzez przepływającą Brdę) z akwenem jeziora Karsińskiego, razem zajmując powierzchnie ok. 2039 ha, ta łączna powierzchnia plasowałoby Jezioro Charzykowskie na 12 miejscu wśród największych Jezior Polski.
W okresie międzywojennym Jezioro Charzykowskie było największym jeziorem Polski zachodniej, a Charzykowy głównym ośrodkiem żeglarskim i bojerowym. Do dziś na jeziorze organizowane są regaty oraz obozy szkoleniowe dla żeglarzy. Nad jeziorem położonych jest kilka miejscowości (Łukomie, Kopernica, Funka, Stary Młyn, Małe Swornegacie) z plażami, zapleczem noclegowym i gastronomicznym oraz wypożyczalniami sprzętu wodnego. Po jeziorze organizowane są rejsy elektrycznym statkiem Żeglugi Charzykowskiej (jezioro znajduje się w otulinie parku narodowego).
Na jeziorze znajduje się kilka wysp[2].
Dane morfometryczne
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 1336,0 ha[1] do 1363,8 ha[3].
Zwierciadło wody położone jest na wysokości 120,0 m n.p.m.[1] lub 121,0 m n.p.m.[3] Średnia głębokość jeziora wynosi 9,8 m[3], natomiast głębokość maksymalna 30,5 m[3].
Na podstawie badań przeprowadzonych w 2003 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[1].
Hydronimia
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Charzykowskie[4]. Na niektórych mapach topograficznych wymieniana jest oboczna nazwa tego jeziora: Jezioro Łukomie[5].
Przypisy
- ↑ a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 156. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Jezioro Charzykowskie
- ↑ a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 156. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 34, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. .