Jim Pugh
Dziś Jim Pugh to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. W miarę postępu w epoce cyfrowej Jim Pugh stał się istotnym punktem dyskusji w różnych obszarach. Od polityki po modę, poprzez naukę i technologię, Jim Pugh stał się kluczową kwestią wyznaczającą rozwój i ewolucję naszego społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Jim Pugh, analizując jego wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia i oferując szeroki przegląd pozwalający zrozumieć jego znaczenie w bieżącym kontekście.
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1964 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1985 |
| Zakończenie kariery |
1996 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
37 (23 listopada 1987) |
| Australian Open |
2R (1988) |
| Roland Garros |
3R (1987) |
| Wimbledon |
3R (1989) |
| US Open |
3R (1987) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
22 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (19 czerwca 1989) |
| Australian Open |
W (1988, 1989) |
| Roland Garros |
F (1991) |
| Wimbledon |
W (1990) |
| US Open |
F (1988) |
Jim Pugh, właśc. James Robert Pugh (ur. 5 lutego 1964 w Burbanku) – amerykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Pugh występował w latach 1985–1996.
W grze pojedynczej wygrał 1 turniej rangi ATP World Tour, w Newport w sezonie 1989, pokonując w finale Petera Lundgrena 6:4, 4:6, 6:2. Ponadto osiągnął również 3 finały, najpierw w Schenectady i San Francisco (oba w 1987), a potem w Stratton Mountain (1989).
W grze podwójnej Amerykanin wygrał łącznie 22 turnieje kategorii ATP World Tour, w tym 3 rozgrywki wielkoszlemowe, Australian Open z 1988 i 1989 roku oraz Wimbledon z 1990 roku. Pugh triumfował również w zmaganiach Masters Grand Prix z 1988 roku. Głównie tworzył parę deblową z Rickiem Leachem (odnieśli wspólnie 18 zwycięstw turniejowych). Jest również uczestnikiem 15 finałów deblowych zakończonych porażką, w tym US Open z 1988 roku, Wimbledonu z 1989 roku oraz French Open z 1991 roku.
Sukcesy Pugh odnosił również w grze mieszanej. W latach 1988–1990 triumfował w zmaganiach mikstowych Australian Open, w 1989 roku zdobył tytuł na Wimbledonie, a w US Open wygrał w 1988 roku. Ponadto uczestniczył w finałach Wimbledonu z 1991 roku oraz US Open z 1990 roku.
W 1990 i 1991 roku reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, rozgrywając przez ten czas łącznie 6 zwycięskich pojedynków deblowych. Przyczynił się do końcowego triumfu USA w zawodach w 1990 roku, zdobywając punkt deblowy wspólnie z Rickiem Leachem przeciwko Australii (Amerykanie wygrali 3:2).
Najwyżej w rankingu singlistów był pod koniec listopada 1987 roku na 37. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 1989 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera. Na szczycie listy deblistów utrzymywał się łącznie przez 26 tygodni.
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 26 lipca 1987 | Schenectady | Twarda |  Jaime Yzaga
|
6:0, 6:7, 1:6 |
| Finalista | 2. | 4 października 1987 | San Francisco | Dywanowa (hala) |  Peter Lundgren
|
1:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 16 lipca 1989 | Newport | Trawiasta | Peter Lundgren
|
6:4, 4:6, 6:2 |
| Finalista | 3. | 6 sierpnia 1989 | Stratton Mountain | Twarda |  Brad Gilbert
|
5:7, 0:6 |
Gra mieszana (5–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 23 stycznia 1988 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Jana Novotná
|
Martina Navrátilová Tim Gullikson
|
5:7, 6:2, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 10 września 1988 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Jana Novotná
|
 Elizabeth Smylie John McEnroe
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 28 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jana Novotná
|
Zina Garrison Sherwood Stewart
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 8 lipca 1989 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jana Novotná
|
Jenny Byrne Mark Kratzmann
|
6:4, 5:7, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 27 stycznia 1990 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Natalla Zwierawa
|
Zina Garrison Rick Leach
|
4:6, 6:2, 6:3 |
| Finalista | 1. | 8 września 1990 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Natalla Zwierawa
|
Elizabeth Smylie Todd Woodbridge
|
4:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 6 lipca 1991 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Natalla Zwierawa
|
Elizabeth Smylie John Fitzgerald
|
6:7(4), 2:6 |
Gra podwójna (22–15)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 3 maja 1987 | Hamburg | Ceglana |  Claudio Mezzadri
|
Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd
|
6:4, 6:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 10 maja 1987 | Monachium | Ceglana | Blaine Willenborg
|
 Sergio Casal Emilio Sánchez
|
7:6, 4:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 26 lipca 1987 | Schenectady | Twarda | Brad Pearce
|
Gary Donnelly Gary Muller
|
6:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 11 października 1987 | Scottsdale | Twarda | Rick Leach
|
Dan Goldie Mel Purcell
|
6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 1 listopada 1987 | Hongkong | Twarda | Andrew Kratzmann
|
Marty Davis Brad Drewett
|
6:7, 6:4, 6:2 |
| Finalista | 3. | 8 listopada 1987 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jim Grabb
|
Stefan Edberg Anders Järryd
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 23 stycznia 1988 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rick Leach
|
 Jeremy Bates Peter Lundgren
|
6:3, 6:2, 6:3 |
| Finalista | 4. | 1 maja 1988 | Hamburg | Ceglana | Rick Leach
|
Darren Cahill Laurie Warder
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 8 maja 1988 | Monachium | Ceglana | Rick Leach
|
 Alberto Mancini Christian Miniussi
|
7:6, 6:1 |
| Zwycięzca | 6. | 24 lipca 1988 | Waszyngton | Twarda | Rick Leach
|
 Jorge Lozano Todd Witsken
|
6:3, 6:7, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 7 sierpnia 1988 | Indianapolis | Twarda | Rick Leach
|
Ken Flach Robert Seguso
|
6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 8. | 21 sierpnia 1988 | Cincinnati | Twarda | Rick Leach
|
Jim Grabb Patrick McEnroe
|
6:2, 6:4 |
| Finalista | 5. | 10 września 1988 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Rick Leach
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
walkower |
| Finalista | 6. | 9 października 1988 | Scottsdale | Twarda | Rick Leach
|
Scott Davis Tim Wilkison
|
4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 9. | 20 listopada 1988 | Detroit | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Ken Flach Robert Seguso
|
6:4, 6:1 |
| Zwycięzca | 10. | 13 grudnia 1988 | Masters Grand Prix, Londyn | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:4, 6:3, 2:6, 6:0 |
| Zwycięzca | 11. | 28 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rick Leach
|
Darren Cahill Mark Kratzmann
|
6:4, 6:4, 6:4 |
| Finalista | 7. | 26 lutego 1989 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Paul Annacone Christo Van Rensburg
|
3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 12. | 12 marca 1989 | Scottsdale | Twarda | Rick Leach
|
Paul Annacone Christo Van Rensburg
|
6:7, 6:3, 6:2, 2:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 30 kwietnia 1989 | Singapur | Twarda | Rick Leach
|
Paul Chamberlin Paul Wekesa
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 14. | 7 maja 1989 | Forest Hills | Ceglana | Rick Leach
|
Jim Courier Pete Sampras
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 8. | 8 lipca 1989 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Rick Leach
|
John Fitzgerald Anders Järryd
|
6:3, 6:7, 4:6, 6:7 |
| Finalista | 9. | 12 listopada 1989 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Jorge Lozano Todd Witsken
|
3:6, 7:5, 3:6 |
| Zwycięzca | 15. | 26 listopada 1989 | Itaparica | Twarda | Rick Leach
|
Jorge Lozano Todd Witsken
|
6:2, 7:6 |
| Zwycięzca | 16. | 25 lutego 1990 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
 Grant Connell Glenn Michibata
|
3:6, 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 17. | 25 marca 1990 | Miami | Twarda | Rick Leach
|
 Boris Becker Cássio Motta
|
6:4, 3:6, 6:3 |
| Finalista | 10. | 27 maja 1990 | Bolonia | Ceglana |  Jérôme Potier
|
Gustavo Luza Udo Riglewski
|
6:7, 6:4, 1:6 |
| Zwycięzca | 18. | 7 lipca 1990 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Rick Leach
|
Pieter Aldrich Danie Visser
|
7:6, 7:6, 7:6 |
| Finalista | 11. | 11 listopada 1990 | Wembley | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Jim Grabb Patrick McEnroe
|
6:7, 6:4, 3:6 |
| Zwycięzca | 19. | 17 lutego 1991 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Udo Riglewski Michael Stich
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 20. | 12 maja 1991 | Charlotte | Ceglana | Rick Leach
|
Bret Garnett Greg Van Emburgh
|
6:3, 2:6, 6:3 |
| Finalista | 12. | 8 czerwca 1991 | French Open, Paryż | Ceglana | Rick Leach
|
John Fitzgerald Anders Järryd
|
0:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 21. | 4 sierpnia 1991 | Los Angeles | Twarda | Javier Frana
|
Glenn Michibata Brad Pearce
|
7:5, 2:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 22. | 9 sierpnia 1992 | Los Angeles | Twarda | Patrick Galbraith
|
Francisco Montana David Wheaton
|
7:6, 7:6 |
| Finalista | 13. | 11 lipca 1993 | Newport | Trawiasta |  Byron Black
|
Javier Frana Christo Van Rensburg
|
6:4, 1:6, 6:7 |
| Finalista | 14. | 16 stycznia 1994 | Dżakarta | Twarda | Jorge Lozano
|
Neil Borwick Jonas Björkman
|
4:6, 1:6 |
| Finalista | 15. | 1 maja 1994 | Atlanta | Ceglana | Francisco Montana
|
Jared Palmer Richey Reneberg
|
6:4, 6:7, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP , Association of Tennis Professionals (ang.).
- Profil na stronie ITF , International Tennis Federation (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa , Davis Cup (ang.).