Ulf Schmidt
Dziś zagłębimy się w świat Ulf Schmidt, czyli tematu, który na przestrzeni czasu stał się przedmiotem zainteresowania i dyskusji w różnych obszarach. Ulf Schmidt wzbudził ciekawość i fascynację wielu ludzi ze względu na jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Na przestrzeni dziejów Ulf Schmidt odgrywał fundamentalną rolę w różnych kontekstach, od polityki i kultury po naukę i technologię. W tym artykule będziemy badać znaczenie Ulf Schmidt, a także jego wpływ na społeczeństwo jako całość. Dodatkowo przyjrzymy się, jak Ulf Schmidt ewoluował na przestrzeni czasu i jak wpłynął na nasze życie w sposób, którego wcześniej nie rozważaliśmy. Przygotuj się na wejście do fascynującego świata Ulf Schmidt!
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 lipca 1934 |
| Gra |
praworęczna |
| Gra pojedyncza | |
| Australian Open |
QF (1959) |
| Roland Garros |
3R (1956, 1958) |
| Wimbledon |
QF (1956, 1957) |
| US Open |
SF (1958) |
| Gra podwójna | |
| Australian Open |
QF (1959) |
| Wimbledon |
W (1958) |
Ulf Schmidt (ur. 12 lipca 1934 w Nacka) – szwedzki tenisista, zwycięzca Wimbledonu z 1958 roku w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Schmidt zdobył czternaście tytułów mistrza Szwecji w różnych konkurencjach oraz dwa tytuły międzynarodowego mistrza Szwecji (1957, 1961). W 1956 roku wygrał halowe międzynarodowe mistrzostwa USA. Największy sukces odniósł w grze podwójnej, w 1958 roku w parze z rodakiem Svenem Davidsonem triumfował w turnieju wimbledońskim, pokonując w finale 6:4, 6:4, 8:6 Australijczyków Ashleya Coopera i Nealeąa Frasera. Było to pierwsze szwedzkie zwycięstwo na Wimbledonie. W 1958 roku w nieformalnym rankingu światowym pisma The Daily Telegraph Schmidt zajmował 8. miejsce, w 1961 roku na 10. pozycję.
Ulf Schmidt jest jednym z nielicznych tenisistów, którzy mając ponad sto występów w Pucharze Davisa. Szwed grał w tych rozgrywkach 102 razy w latach 1955–1964, odnosząc 66 zwycięstw. Pary deblowe tworzył ze Svenem Davidsonem i Janem-Erikiem Lundqvistem. Razem z reprezentacją osiągnął trzy finały strefy europejskiej Pucharu Davisa (1956, 1960, 1961), półfinał międzystrefowy (1962), a w swoim ostatnim roku startów finał międzystrefowy (1964). Przegrał w tymże finale oba mecze singlowe z Australijczykami Royem Emersonem i Fredem Stollem.
W 2004 roku został wpisany do Hall of Fame tenisa szwedzkiego.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra podwójna (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 3 lipca 1958 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Sven Davidson
|
 Ashley Cooper Neale Fraser
|
6:4, 6:4, 8:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP , Association of Tennis Professionals (ang.).
- Profil na stronie ITF , International Tennis Federation (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa , Davis Cup (ang.).