Joachim Daniel Jauch
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Joachim Daniel Jauch. Niezależnie od tego, czy szukasz informacji o tym, jak Joachim Daniel Jauch może wpłynąć na Twoje codzienne życie, czy też chcesz odkryć zabawne fakty na temat Joachim Daniel Jauch, ten artykuł jest dla Ciebie. W następnych kilku linijkach będziemy badać różne aspekty Joachim Daniel Jauch, od jego pochodzenia i ewolucji, po wpływ na obecne społeczeństwo. Niezależnie od tego, jaki jest Twój poziom wiedzy na temat Joachim Daniel Jauch, jesteśmy pewni, że w tym artykule znajdziesz nowe i interesujące informacje. Przygotuj się więc na zanurzenie się w fascynującym wszechświecie Joachim Daniel Jauch i odkryj wszystko, co warto o nim wiedzieć.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
niemiecka |
| Praca | |
| Styl | |
| Budynki | |
Joachim Daniel Jauch, właśc. Joachim Daniel von Jauch (ur. 22 marca 1688 w Güstrow, zm. 3 maja 1754 w Warszawie) – saski inżynier wojskowy i architekt, działający w Polsce.
Życiorys
Od 1715 dyrektor królewskiego Urzędu Budowlanego w Warszawie. Od 1711 r. kapitan, uczestnik oblężenia Stralsundu podczas wojny północnej, od 1720 r. major, od 1736 pułkownik artylerii koronnej, od 1746 generał wojsk saskich i polskich.
Joachim von Jauch był projektantem wybudowanych w latach 1730–1732 w Warszawie Koszar Mirowskich. Projektował kilka budowli dla króla Augusta II Mocnego oraz warszawskie budowle sakralne. Pośredniczył przy wykupie przez króla niektórych nieruchomości. Poza pracą w Warszawie doradzał m.in. hetmanowi Janowi Klemensowi Branickiemu w pracach inżynieryjnych w pałacu w Białymstoku.
Ożenił się około 1720 roku z Evą Marią Münnich, córką późniejszego pogromcy Turków, rosyjskiego feldmarszałka Burkharda Christopha Münnicha, w latach 20. XVIII w. kolegi z warszawskiego Bauamtu, z którym przebudowywał pałac Mniszchów. Około 1730 r. otrzymał szlachectwo.
Zmarł w Warszawie, pochowano go w warszawskim kościele kapucynów.
Jedna z córek wyszła za mąż za Henryka Lelhoeffela, lekarza nadwornego Augusta III. Wnukiem Henryka Lelhoeffela i Konstancji z Jauchów był Joachim Lelewel, polski historyk.
Ważniejsze prace
- 1715 przejął prace projektowe w pałacu w Wilanowie po Janie Christianie Naumannie, m.in. w Wielkiej Sali Stołowej
- 1717 skrzydło północne przy Pałacu Sapiehów w Grodnie
- 1720
- Spielhäuser w Ogrodzie Saskim w Warszawie
- Sale sejmowe w pałacu Sapiehów w Grodnie
- Kościół i klasztor Bonifratrów w Warszawie
- Koszary Kazimierzowskie w Warszawie
- 1722–1723 niektóre sale Zamku Królewskiego w Warszawie, w tym nowa Sala Senatorska, do której przeniósł elementy wyposażenia ze starej, m.in. 60 herbów polskich województw, boazerie, gzymsy oraz lizeny.
- 1724–1731 Droga Kalwaryjska w Warszawie prowadząca od placu Trzech Krzyży do Grobu Chrystusa niedaleko Zamku Ujazdowskiego. Wzdłuż drogi krzyżowej zaprojektował 28 kaplic
- 1726 Pałac Błękitny (także Jan Zygmunt Deybel i Carl Friedrich Pöppelmann)
- 1726 Grand Salon w Ogrodzie Saskim w Warszawie
- 1730–1732 Koszary Mirowskie w Warszawie
- 1733 Castrum Doloris dla Augusta II Mocnego
- 1736 Sarkofag dla Augusta II Mocnego w kościele kapucynów w Warszawie
- 1736 Kaplica w Pałacu Saskim w Warszawie
- 1737–1739 Przebudowa Pałacu Kazimierzowskiego dla Sułkowskiego (także: Jan Zygmunt Deybel)
- 1738 królewskie stacje pocztowe w Dąbrowie i Boguszycach
- 1745 Portal w Pałacu Saskim
- 1752 Nowy Zamek w Grodnie
- 1752 kaplica przy Nowym Zamku w Grodnie
- 1752–1754 Przebudowa Arsenału Królewskiego w Warszawie
- 1753 Przebudowa kościoła św. Wawrzyńca w Warszawie dla rodziny Brühl
Galeria
-
-
Kaplica przy Nowym Zamku w Grodnie -
Koszary Kazimierzowskie -
Pałac Sułkowskich (Kazimierzowski) -
Pałac Sułkowskich fasada od strony dziedzińca -
Pałac Sułkowskich fasada ogrodowa -
-
Grand Salon -
Nagrobek dla króla Augusta II Mocnego -
Kościół św. Wawrzyńca na Woli
