Joanna Mucha

Wygląd przypnij ukryj Joanna Mucha
Ilustracja
Joanna Mucha (2023)
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1976
Płońsk

Minister sportu i turystyki
Okres

od 18 listopada 2011
do 27 listopada 2013

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Poprzednik

Adam Giersz

Następca

Andrzej Biernat

Joanna Mucha z posłankami Platformy Obywatelskiej podczas konferencji prasowej w Sejmie (2016)

Joanna Mucha (ur. 12 kwietnia 1976 w Płońsku) – polska działaczka polityczna i ekonomistka, posłanka na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji, w latach 2011–2013 minister sportu i turystyki, od 2023 wiceminister edukacji w randze sekretarza stanu.

Życiorys

W 2001 ukończyła studia na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2006 studia podyplomowe na tej uczelni z zakresu ekonomiki zdrowia. W 2007 na podstawie rozprawy Racjonalizacja publicznej służby zdrowia w Polsce poprzez system dopłat pacjentów do usług medycznych uzyskała na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim stopień doktora nauk ekonomicznych. Od czasu ukończenia studiów pracowała jako nauczycielka akademicka.

Była działaczką Unii Wolności. W 2003 wstąpiła do Platformy Obywatelskiej. Współtworzyła i koordynowała projekt „Akademia Janusza Palikota”. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskała mandat poselski z listy PO, otrzymując w okręgu lubelskim 21 028 głosów.

W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję (z wynikiem 45 568 głosów). 18 listopada 2011 prezydent Bronisław Komorowski powołał ją na urząd ministra sportu i turystyki w drugim rządzie Donalda Tuska. 27 listopada 2013 została odwołana z tego stanowiska.

W 2015 została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 43 459 głosów. W Sejmie VIII kadencji została członkinią Komisji Finansów Publicznych, pracowała też w Komisji Nadzwyczajnej do spraw deregulacji (2016–2017). W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegała się z listy Koalicji Europejskiej jako reprezentantka PO o mandat posła do PE w okręgu obejmującym województwo lubelskie. W wyborach w tym samym roku utrzymała natomiast mandat posłanki na Sejm, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i otrzymując 57 577 głosów.

W grudniu 2019 ogłosiła swój start na funkcję przewodniczącego Platformy Obywatelskiej w styczniu 2020. W styczniu 2020 zrezygnowała ze startu, udzielając poparcia Borysowi Budce. W styczniu 2021 ogłosiła przejście z PO i KO do ruchu Polska 2050.

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z ramienia koalicji Trzecia Droga (zdobywając 32 563 głosy). Po tych wyborach odmówiła następnie objęcia mandatu w Parlamencie Europejskim, który zwolnił Krzysztof Hetman. W grudniu 2023 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki (od stycznia 2024 jako sekretarz stanu w wydzielonym Ministerstwie Edukacji Narodowej).

Życie prywatne

Jest córką Bernarda i Barbary. Joanna Mucha jest rozwiedziona. Ma dwóch synów: Stanisława i Krzysztofa. W 2017 nakładem W.A.B. ukazała się jej książka Wszystko się stało.

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2007 Platforma Obywatelska Sejm VI kadencji nr 6 21 028 (4,19%)T
2011 Sejm VII kadencji 45 568 (9,90%)T
2015 Sejm VIII kadencji 43 459 (8,91%)T
2019 Koalicja Europejska Parlament Europejski IX kadencji nr 8 70 341 (10,37%)N
2019 Koalicja Obywatelska Sejm IX kadencji nr 6 57 577 (10,18%)T
2023 Trzecia Droga Sejm X kadencji 32 563 (5,02%)T

Przypisy

  1. ↑ Dr Joanna Mucha, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB)  .
  2. ↑ Joanna Mucha. wyborcza.pl, 22 grudnia 2010. .
  3. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2007. .
  4. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. .
  5. ↑ Prezydent powołał rząd Donalda Tuska. prezydent.pl, 18 listopada 2011. .
  6. ↑ M.P. z 2013 r. poz. 1004.
  7. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. .
  8. ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. .
  9. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. .
  10. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. .
  11. ↑ Sebastian Białach: „Kierownictwo mojej partii doszło do ściany”. Joanna Mucha przedstawia pomysł na nową Platformę Obywatelską. onet.pl, 16 grudnia 2019. .
  12. ↑ Małgorzata Domagała: Ministra Joanna Mucha przetrwała „atak rozwścieczonych samców”. Teraz rzuca rękawicę Grzegorzowi Schetynie. wyborcza.pl, 14 grudnia 2019. .
  13. ↑ Nieoczekiwana deklaracja Muchy. dorzeczy.pl, 15 grudnia 2019. .
  14. ↑ Maciej Nycz: Joanna Mucha rezygnuje z kandydowania na szefa PO. rmf24.pl, 22 stycznia 2020. .
  15. ↑ Mikołaj Pietraszewski: Joanna Mucha rezygnuje z kandydowania na szefową PO. Poparła Borysa Budkę. radiozet.pl, 22 stycznia 2020. .
  16. ↑ Michał Wróblewski: Potwierdza się news WP: Joanna Mucha przechodzi z PO do ruchu Polska 2050 Szymona Hołowni. wp.pl, 20 stycznia 2021. .
  17. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. .
  18. ↑ Włodzimierz Karpiński złożył do prokuratury wniosek o uchylenie aresztu. onet.pl, 9 listopada 2023. .
  19. ↑ Katarzyna Lubnauer i Joanna Mucha sekretarzami stanu w Ministerstwie Edukacji. gov.pl, 14 grudnia 2023. .
  20. ↑ Juliusz Kurkiewicz: „Wszystko się stało” Joanny Muchy. Posłanka nie wie, po co pisze, my nie wiemy, po co to czytać. wyborcza.pl, 29 kwietnia 2017. .

Bibliografia

Drugi rząd Donalda Tuska (2011–2014)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

Ministrowie sportu III Rzeczypospolitej
Przewodniczący Komitetu Młodzieży i Kultury Fizycznej
Prezesi Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki
Prezesi Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu
Prezesi Polskiej Konfederacji Sportu
Ministrowie sportu
Ministrowie sportu i turystyki
Ministrowie kultury, dziedzictwa narodowego i sportu
Ministrowie sportu i turystyki

Logo Ministerstwa Sportu i Turystyki

Kontrola autorytatywna (osoba):Identyfikatory zewnętrzne: