Joannicjusz (Rudniew)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	12 czerwca 1861
Konsekrator	Izydor (Nikolski)
Konsekrowani biskupi
Jakub (Domski)	8 stycznia 1884
Sylwester (Malewanski)	20 stycznia 1885
Dymitr (Sambikin)	4 stycznia 1887
Krzysztof (Smirnow)	25 maja 1887
Jakub (Piatnicki)	28 kwietnia 1891
Filaret (Nikolski)	20 grudnia 1898
Michał (Jermakow)	31 stycznia 1899
Współkonsekrowani biskupi
Nikon (Sofijski)	8 marca 1898

Joannicjusz
	Iwan Rudniew
	Metropolita kijowski i halicki
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1826 ; Wysznoje Suworczoje
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1900 ; Kijów
Miejsce pochówku	Ławra Pieczerska
	Metropolita kijowski i halicki
Okres sprawowania	1891–1900
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia kijowska
Śluby zakonne	11 października 1849
Diakonat	6 listopada 1849
Prezbiterat	7 listopada 1849
Chirotonia biskupia	12 czerwca 1861
	Multimedia w Wikimedia Commons

Joannicjusz, imię świeckie Iwan Maksimowicz Rudniew (ur. 8 lutego^?/20 lutego 1826 w Wysznim Suworczym, zm. 25 maja^?/7 czerwca 1900 w Kijowie) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem prawosławnego diakona. Ukończył seminarium duchowne w Tule, zaś w 1849 uzyskał w Kijowskiej Akademii Duchownej dyplom magistra teologii i został zatrudniony jako wykładowca Pisma Świętego. 11 października tego samego roku złożył wieczyste śluby mnisze. 6 listopada 1849 został wyświęcony na hierodiakona, zaś dzień później – na hieromnicha. 21 grudnia 1854 otrzymał godność archimandryty. Dwa lata później został inspektorem Kijowskiej Akademii Duchownej. Od 1858 był rektorem seminarium duchownego w Kijowie oraz przełożonym monasteru Objawienia Pańskiego w Kijowie. Od 1859 do 1860 był rektorem Kijowskiej Akademii Duchownej, następnie został przeniesiony na analogiczne stanowisko w Petersburskiej Akademii Duchownej.

12 czerwca 1861 miała miejsce jego chirotonia na biskupa wyborskiego, wikariusza eparchii petersburskiej. W 1864 został przeniesiony na katedrę saratowską i carycyńską, zaś w 1873 – niżnonowogrodzką i arzamaską. W 1877 otrzymał godność arcybiskupią; w tym samym roku powierzono mu godność arcybiskupa kartlińskiego i kachetyńskiego, egzarchy Gruzji. W 1882 został metropolitą moskiewskim i kołomieńskim. Urząd ten sprawował do 1891, gdy został przeniesiony na katedrę kijowską i halicką. Zmarł w Pustelni Gołosiejewskiej w Kijowie. Pochowany w cerkwi Podwyższenia Krzyża Pańskiego na terenie Bliskich Pieczar Ławry Pieczerskiej obok metropolity Arseniusza (Moskwina).

28 sierpnia 2016 na podstawie decyzji Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego został kanonizowany z tytułem świętego biskupa. Uroczystą kanonizację na placu Soborowym na terenie Ławry Pieczerskiej przeprowadził metropolita kijowski i całej Ukrainy Onufry. Wspomnienie liturgiczne metropolity Joannicjusza zostało ustanowione w rocznicę śmierci^[1].

Przypisy

↑ В Киево-Печерской Лавре состоялось прославление двух святых, „Православие.RU” .

Bibliografia

Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego

[1] В Киево-Печерской Лавре состоялось прославление двух святых, „Православие.RU” .

[lt-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j p.o. zast. locum tenens

[1]

[A]

Metropolici Moskwy (1448–1589)	Jonasz (1448–1461) Teodozjusz (1461–1464) Filip I (1464–1473) Geronty (1473–1489) Zozym (1490–1494) Szymon (1495–1511) Warłam (1511–1521) Daniel (1522–1539) Joazaf (1539–1542) Makary (1542–1563) Atanazy (1564–1566) Filip II (1566–1568) Cyryl (1568–1572) Antoni (1572–1581) Dionizy II (1581–1587) Hiob (1587–1589)
Patriarchowie Moskwy (Pierwszy okres funkcjonowania) (1589–1700)	Hiob (1589–1605) Ignacy (1605–1606) (wykreślony pośmiertnie) Hermogen (1606–1612) Efrem (1612–1613^[A]) Jonasz (1613–1619^[A]) Filaret (1619–1633) Joazaf I (1634–1640) Józef (1642–1652) Nikon (1652–1666) Joazaf II (1667–1672) Pitirim (1672–1673) Joachim (1674–1690) Adrian (1690–1700) Stefan (Jaworski) (1700–1721^[A]) Świątobliwy Synod Rządzący (1721–1917)
Arcybiskupi i metropolici w okresie synodalnym (1742–1917)	Józef (Wołczański) (1742–1745) Platon (Malinowski) (1745–1754) Tymoteusz (Szczerbacki) (1757–1767) Ambroży (Zertis-Kamienski) (1768–1771) Platon (Lewszyn) (1775–1811) Augustyn (Winogradski) (1811–1819) Serafin (Głagolewski) (1819–1821) Filaret (Drozdow) (1821–1867) Innocenty (Wieniaminow-Popow) (1868–1879) Makary (Bułgakow) (1879–1882) Joannicjusz (Rudniew) (1882–1891) Leoncjusz (Lebiedinski) (1891–1893) Sergiusz (Lapidiewski) (1893–1898) Włodzimierz (Bogojawleński) (1898–1912) Makary (Niewski) (1912–1917)
Patriarchowie Moskwy (Drugi okres funkcjonowania) (od 1917)	Tichon (1917–1925) Piotr (1925^[A]) Sergiusz (1925–1926^[A]) Józef (1926^[A]) Serafin (1926–1927^[A]) Sergiusz (1927–1943^[A]) Sergiusz (1943–1944) Aleksy I (1945–1970) Pimen (1971–1990) Filaret (1990^[A]) Aleksy II (1990–2008) Cyryl I (2008–2009^[A]; od 2009)

Podporządkowani Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu	Teofilakt (988–1018) Michał (988–992 ?) Leoncjusz, (lata 90. X wieku) Jan (1018–1035) Teopempt (1035–1051) Hilarion (ok. 1051 – ok. 1054) Efrem (ok. 1054–1061) Jerzy (1062–1076) Jan II (1077–1089) Jan III (1090–1091) Efrem II (1091–1093) Mikołaj (1093–1104) Nikifor (1104–1122) Nikita (1122–1126) Michał II (1128–1147) Klemens (1147–1156) Konstanty I (1156–1159) Teodor (1160–1163) Jan IV (1163–1166) Konstanty I (1167–1170) Michał III, 1171–1173 Jan V (1174–1179) Konstanty III (1179–1183) Nikifor II (1183–1201) Mateusz (1201–1220) Cyryl (1224–1233) Józef (1236–1242) Piotr I (1243–1247) Cyryl II (1247–1281) Maksym (1283–1305) Piotr II (1305–1326) Teognost (1328–1353) Aleksy (1354–1377) Cyprian (1377–1406) Focjusz (1408–1415) Grzegorz (1415–1419) Focjusz, 1419–1431 Gerazym (1433–1435) Izydor, 1437–1447 Jonasz, 1448–1458 Grzegorz II, 1458–1473 Mizael (1475–1480) Symeon (1480–1488) Jonasz II (1489–1494) Makary (1495–1497) Józef II (1499–1501) Jonasz III (1502–1507) Józef III (1507–1521) Józef IV (1522–1534) Makary II (1534–1556) Sylwester I (1556–1567) Jonasz IV (1568–1577) Eliasz (1577–1579) Onezyfor Dziewoczka (1579–1588) Michał Rahoza (Rahoża) 1588–1596 Hiob (Borecki) (1620–1631) Izajasz (Kopiński) (1631–1632) Piotr Mohyła (1632–1647) Sylwester Kossow (1647–1657)
Rezydujący w Czehryniu, nieuznani przez lewobrzeżną starszyznę kozacką	Dionizy Bałaban (1657–1663) Józef Nielubowicz-Tukalski (1663–1676) Antoni Winnicki (1663–1679)
Piastujący urząd metropolity w Kijowie i na lewobrzeżnej Ukrainie	Łazarz (Baranowicz) (1659–1661) Metody (Filimonowicz) (1661–1668) Łazarz (Baranowicz) (1670–1685)
Podporządkowani bezpośrednio Patriarchatowi Moskiewskiemu	Gedeon (Czetwertyński) (1686–?) Warłaam (Jasiński) (1690–1707) Joazaf (Krokowski) (1708–1718) Warłaam (Wonatowicz) (1722–1730) Rafał (Zaborowski) (1731–1747) Tymoteusz (Szczerbacki) (1748–1757) Arseniusz (Mohylański) (1757–1770) Gabriel (Kremenecki) (1770–1783) Samuel (Mysławski) (1783–1796) Hieroteusz (Malicki) (1796–1799) Gabriel (Bănulescu-Bodoni) (1799–1803) Serapion (Aleksandrowski) (1803–1822) Eugeniusz (Bołchowitinow) (1822–1837) Filaret (Amfitieatrow) (1837–1857) Izydor (Nikolski) (1858–1860) Arseniusz (Moskwin) (1860–1876) Filoteusz (Uspienski) (1876–1882) Platon (Gorodiecki) (1882–1891) Joannicjusz (Rudniew) (1891–1900) Teognost Lebiediew (1900–1903) Flawian (Gorodiecki) (1903–1915) Włodzimierz (Bogojawleński) (1915–1918)
W jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego, w Egzarchacie Ukraińskim	Antoni (Chrapowicki) (1918–1919) Michał (Jermakow) (1924–1929) Dymitr (Werbycki) (1930–1932) Sergiusz (Griszyn) (1932–1934) Konstantyn (Diakow) (1934–1937) Mikołaj (Jaruszewicz) (1941–1944) Jan (Sokołow) (1944–1964) Joazaf (Leluchin) (1964–1966) Filaret (Denysenko) (1966–1990)
W jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego, w Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Moskiewskiego	Filaret (Denysenko) (1990–1992) Włodzimierz (Sabodan) (1992–2014) Onufry (Berezowski) (od 2014)
Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego	Filaret (Denysenko) (1995–2018)
W jurysdykcji Kościoła Prawosławnego Ukrainy	Epifaniusz (Dumenko) (od 2018)