Jonasz (metropolita moskiewski)
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Jonasz (metropolita moskiewski), jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i jego znaczenie w różnych obszarach. W całej historii Jonasz (metropolita moskiewski) był tematem wielkiego zainteresowania i badań, z wieloma perspektywami i podejściami, które przyczyniły się do zrozumienia i rozwoju nowych pomysłów. Od wpływu na gospodarkę, kulturę i politykę po wpływ na codzienne życie ludzi, Jonasz (metropolita moskiewski) okazał się problemem wielowymiarowym, który zasługuje na analizę i dyskusję. Poprzez wyczerpującą analizę artykuł ten będzie miał na celu przedstawienie jasnego i wszechstronnego spojrzenia na Jonasz (metropolita moskiewski), oferując czytelnikom głębsze i bardziej znaczące zrozumienie jego dzisiejszego znaczenia.
| metropolita, cudotwórca[1] | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
pomiędzy 1375 a 1400 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Kanonizacja | |
| Wspomnienie |
31 marca, 27 maja, 15 czerwca i 5 października (praw. liturgia według kal. jul.) |
| Patron |
od bólu zębów |
| Szczególne miejsca kultu |
Rosyjska Cerkiew Prawosławna |
| |
Jonasz z Moskwy, Święty Jonasz, cs. Swiatitiel Iona, mitropolit Moskowskij i wsieja Rusi, czudotworec, ros. Иона (ur. pod koniec XIV wieku[2] we wsi Odincowo w okolicach Soligalicza, zm. 31 marca 1461 w Moskwie) – metropolita Moskwy i Rusi, święty prawosławny.
Żywot świętego
Jonasz w wieku dwunastu lat wstąpił do niewielkiego monasteru w pobliżu Soligalicza, skąd później przeszedł do Monasteru Simonowskiego w Moskwie.
W 1431 r. wybrano go na biskupa riazańskiego. W tym samym roku zmarł metropolita kijowski Focjusz. Wielki książę moskiewski Wasyl II Ślepy poparł kandydaturę biskupa Jonasza na jego następcę, jednak patriarcha Konstantynopola nie potwierdził tej nominacji, wskazując na nowego metropolitę desygnowanego przez księcia litewskiego Świdrygiełłę Gerazyma[3]. Następcą Gerazyma został Grek z pochodzenia, Izydor, zwolennik unii kościelnej z Rzymem, a następnie propagator unii florenckiej na ziemiach ruskich i litewskich. Działalność Izydora w tym kierunku nie zyskała poparcia duchowieństwa i wiernych i w 1442 wrócił on do Rzymu, uciekłszy wcześniej z więzienia w Moskwie[4].
Walki wewnętrzne w Wielkim Księstwie Moskiewskim sprawiły, że dopiero w 1448 wybrany został następca Izydora, którym ruscy biskupi obrali właśnie biskupa Jonasza. Wybór ten nie został potwierdzony przez patriarchę Konstantynopola i faktycznie oznaczał jednostronne ogłoszenie autokefalii metropolii. W 1452 Wasyl II prosił patriarchę o usankcjonowanie wyboru Jonasza, jednak upadek Konstantynopola w roku następnym uniemożliwił rozwiązanie całej sprawy[5].
Wybór Jonasza został początkowo uznany w Wielkim Księstwie Litewskim[5], jednak w 1458 papież w porozumieniu z patriarchą Konstantynopola skierował tam jako metropolitę ucznia Izydora i unitę Grzegorza II[6]. Oznaczało to ostateczny podział metropolii kijowskiej na kijowską i moskiewską. Następcy Jonasza zrezygnowali z tytułu metropolitów kijowskich, określając się odtąd jako metropolici moskiewscy i całej Rusi[7].
Metropolita Jonasz pozostawił po sobie trzydzieści pięć listów napisanych prostym, pozbawionym wszelkiej retoryki językiem.
Kult
Relikwie świętego znajdują się w moskiewskim soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu, gdzie zostały wprowadzone 27 maja 1472 r.
Jonasz został kanonizowany w 1547 przez Rosyjski Kościół Prawosławny[8]. Kult oddaje mu cała Rosyjska Cerkiew Prawosławna.
- Dni obchodów
Cerkiew wspomina świętego Jonasza czterokrotnie:
- 31 marca/13 kwietnia[9] (rocznica śmierci), tj. 13 kwietnia według kalendarza gregoriańskiego
- 27 maja/9 czerwca (rocznica przeniesienia relikwii w 1472), tj. 9 czerwca
- 15/28 czerwca, tj. 28 czerwca[10]
- 5/18 października (Sobór pięciu świętych hierarchów moskiewskich), tj. 18 października
- Patronat
Wierni modlą się za pośrednictwem świętego w przypadku dolegliwości bólowych zębów.
Zobacz też
- Kult świętych
- Modlitwa za pośrednictwem świętego
- Jonasz – inne znane postaci o tym imieniu
Przypisy
- ↑ kategorie i tytuły świętych prawosławnych
- ↑ według rosyjskich źródeł, w ostatnim dwudziestopięcioleciu XIV wieku
- ↑ A. Mironowicz, Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2003, s.176
- ↑ A. Mironowicz, Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2003, ss.178–179
- ↑ a b A. Mironowicz, Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2003, s.180
- ↑ Jakowenko N.: Historia Ukrainy. Od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku. Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2000, s. 134. ISBN 83-85854-54-1
- ↑ A. Mironowicz, Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2003, s.181
- ↑ Repose of St Jonah the Metropolitan of Moscow and All Russia – Święty Jonasz, 31 marca według liturgii kalendarza juliańskiego na stronie OCA, Prawosławnego Kościoła w Ameryce ang.
- ↑ podwójne datowanie
- ↑ Życie świętego Iony – Rosyjscy święci (ros.)
Bibliografia
- św. Jonasz, metropolita Moskwy na cerkiew.pl (opr. Jarosław Charkiewicz)
- Święty Iona, metropolita moskiewski – prawosławny kalendarz na pravoslavie.ru według kalendarza juliańskiego ros.