Jodła Veitcha

Motyw Jodła Veitcha to taki, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od dłuższego czasu Jodła Veitcha jest przedmiotem debaty, dyskusji i głębokich analiz. Jego wpływ na społeczeństwo, kulturę i gospodarkę jest niezaprzeczalny, a jego znaczenie pozostaje dziś oczywiste. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Jodła Veitcha, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na różne aspekty życia codziennego. Mamy nadzieję, że poprzez dokładne badanie rzucimy światło na to zjawisko i przedstawimy jasny i zwięzły obraz jego znaczenia dla współczesnego świata.

Jodła Veitcha
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

jodła

Gatunek

jodła Veitcha

Nazwa systematyczna
Abies veitchii Lindl.
Gard. Chron. 1861: 23 1861[4]
Synonimy
  • Abies eichleri Lauche
  • Picea veitchii (Lindl.) Gordon
  • Pinus selenolepis Parl.[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Multimedia w Wikimedia Commons

Jodła Veitcha (Abies veitchii) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych. Pochodzi z gór Japonii, występuje na wyspach Honsiu i Sikoku. Występuje w rejonach o dużych opadach, w chłodnych górskich lasach na wysokościach od 1300 do 2800 m n.p.m. Występuje razem z jodłą nikko i powyżej jej zasięgu [6]. Jest uprawiany w wielu krajach świata, głównie w Europie, USA i Rosji[7].

Morfologia

Pędy
Ma pędy szorstkie i brązowe, gęste drobno omszone, z małymi kulistymi czerwono-fioletowymi pączkami.
Kora
Jasnoszara, długo gładka, u nasady gałęzi tworzą się koliste fałdy.
Pączki
Małe, kuliste, okryte żywicą.
Liście
Igły na górnej stronie gałązki ustawione promieniście, na dolnej grzebieniasto rozłożone, skierowane ku wierzchołkowi. Długości do 3 cm, miękkie, ciemnozielone i błyszczące, z podłużną bruzdą, o spodu kredowobiałe. Nie pękają przy zginaniu.
Szyszki
Małe (6–8 cm), fioletowe lub granatowe, lekko widoczne łuski wspierające. Pojawiają się już na młodych drzewach.

Znaczenie

Jodła Veitcha jest uprawiana jako roślina ozdobna. Jest gatunkiem odpornym na zacienienie w młodym wieku ale jest krótkowieczna. Dobrze znosi mrozy, jest wrażliwa na suszę, nie lubi gleb wapiennych. Dorasta do wysokości 30 m i 90 cm średnicy pnia. Korona wąskostożkowata, gęsta z krótkimi konarami. Nazwa pochodzi od nazwiska podróżnika i ogrodnika Johna Goulda Veitcha, który w 1860 opisał ten gatunek na górze Fudżi. Drzewo chętnie sadzone w ogrodach i parkach. W Polsce duże okazy znajdziemy między innymi w Kórniku i w Wirtach[6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. ↑ a b Abies veitchii Lindl.. The Plant List (2013). Version 1.1. . .
  5. ↑ Abies veitchii, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. ↑ a b Włodzimierz Seneta, Dolatowki: Dendrologia. PWN, 2012. ISBN 978-83-01-15369-4.
  7. ↑ Discover Life Maps. .