Jodła wonna

W tym artykule poruszony zostanie temat Jodła wonna, który był przedmiotem dużego zainteresowania i debaty w ostatnich dziesięcioleciach. Jodła wonna przyciągnął uwagę naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego wpływ na różne aspekty współczesnego społeczeństwa. W tym artykule Jodła wonna zostanie szczegółowo przeanalizowany, badając jego pochodzenie, ewolucję, implikacje i możliwe przyszłe scenariusze. Zostaną zbadane różne perspektywy, teorie i badania, które rzucą światło na to zjawisko, umożliwiając czytelnikowi uzyskanie wszechstronnego i krytycznego zrozumienia Jodła wonna. Poprzez szczegółowe zbadanie tego tematu staramy się promować refleksję i dialog wokół Jodła wonna, przyczyniając się do zrozumienia i generowania nowych pomysłów i podejść w celu sprostania wyzwaniom, jakie stwarza.

Jodła wonna
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

jodła

Gatunek

jodła wonna

Nazwa systematyczna
Abies amabilis Douglas ex J. Forbes
Pinet. Woburn. 125 (t. 44). 1839
Synonimy
  • Picea amabilis Douglas ex Loudon
  • Pinus amabilis (Douglas ex Loudon) Parl.
  • Abies grandis A. Murray bis[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg
Mapa zasięgu
Mapa pierwotnego zasięgu
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Jodła wonna, j. purpurowa[6] (Abies amabilis Douglas ex J. Forbes) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindl.), jako gatunek rodzimy występuje w zachodniej części Ameryki Północnej (Oregon, Kolumbia Brytyjska). Poza tym jest sadzony jako drzewo parkowe w Europie.

Morfologia

Pokrój
Gałąź
Szyszka i nasiona
Pokrój
Zimozielone drzewo szpilkowe o wysokości maksymalnej do 75 m[7], na terenach naturalnego występowania, jako drzewo parkowe osiąga od 50 do 60 m[6]. Korona stożkowa. Kora gładka, szaro-purpurowa, z widocznymi banieczkami żywicy ułożonymi poziomo.
Liście
Szpilki spłaszczone bardzo gęste, skierowane do przodu o długości około 3 cm, przy roztarciu dają zapach pomarańczy[6].
Kwiaty
Wzniesiona szyszka, młoda szyszka niebieskawa[7], dojrzała w kolorze brunatnawym[6]. Nasiona trójkątne o wielkości od 10 do 12 mm, jasnobrązowe[7].

Biologia i ekologia

Drzewo szpilkowe, zimozielone, w naturalnych warunkach rośnie w lasach iglastych w otoczeniu innych drzew. Sadzona jako drzewo parkowe zazwyczaj jest pojedynczym okazem.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. ↑ Abies amabilis (Encyclopedia of Life)
  5. ↑ Abies amabilis, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. ↑ a b c d Bruno T. Kremar: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 18. ISBN 83-7129-141-8.
  7. ↑ a b c Abies amabilis Pacific Silver Fir. Encyclopedia of Life. . (ang.).

Bibliografia