Johann Tetzel

Ludzie zawsze byli ciekawi Johann Tetzel. Od czasów starożytnych do współczesności Johann Tetzel był przedmiotem zainteresowania, debaty i eksploracji. Niezależnie od tego, czy chodzi o naukę, literaturę, sztukę czy historię, Johann Tetzel odcisnął piętno na ludzkości i był inspiracją dla niezliczonych odkryć i dzieł. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Johann Tetzel i spróbujemy rzucić światło na jego znaczenie w naszym społeczeństwie i kulturze.

Sprzątanie Wikipedii
Ten artykuł należy dopracować:
od 2018-05 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2018-05 → napisać artykuł w sposób neutralny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Johann Tetzel
Inkwizytor heretyckiej przewrotności
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1465
Pirna

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1519
Lipsk

Miejsce pochówku

Kościół św. Pawła w Lipsku

Inkwizytor Polski
Okres sprawowania

1509–1519

Komisarz generalny do spraw odpustów w Świętym Cesarstwie Rzymskim
Okres sprawowania

1517–1519

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Inkardynacja

Zakon Kaznodziejski (O.P.)

Śluby zakonne

1489

Multimedia w Wikimedia Commons

Johann (lub Johannes) Tetzel OP (ur. 1465 w Pirnie, zm. 11 sierpnia 1519 w Lipsku) – niemiecki duchowny katolicki, dominikanin, przeor klasztoru w Głogowie, inkwizytor Polski. Znany głównie ze sprzedaży odpustów, który to proceder stał się jedną z istotnych przyczyn reformacji[1][2]. Kojarzony z dwuwierszem Gdy tylko złoto w misce zadzwoni, do nieba jakaś duszyczka pogoni (niem. Sobald der Gülden im Becken klingt im huy die Seel im Himmel springt).

Życiorys

Tetzel urodził się w saksońskim mieście Pirna w 1465 roku, jako syn lipskiego złotnika, Hansa Tetzla. Pilnie studiował w Pirnie teologię i filozofię. W 1489 wstąpił do zakonu dominikanów. Odnosił pewne sukcesy jako kaznodzieja. W 1502 wyznaczony przez papieża do propagowania odpustu jubileuszowego, którego udzielał odtąd przez całe swoje życie. W 1509 został ustanowiony inkwizytorem na obszarze polskiej prowincji dominikańskiej, natomiast w 1517 został wyniesiony przez papieża Leona X do godności komisarza ds. odpustów w Świętym Cesarstwie Rzymskim.

W swojej działalności handlowej Tetzel posunął się do sporządzenia listy opłat za odpuszczenie różnych rodzajów grzechów. Według Lutra twierdził, że jego odpusty mogą chronić dusze, które znieważyły Marię Pannę, oraz sprzedawał odpusty za zmarłych, a także za grzechy jeszcze nie popełnione. W 1517 próbował dokonać zbiórki pieniędzy na trwającą w Rzymie budowę bazyliki św. Piotra, co stanowiło inspirację dla Marcina Lutra przy pracy nad 95 tezami, w części poświęconej tetzlowej akcji.

W 1517 zdobył tytuł licencjata Świętej Teologii na Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą, a następnie doktora Świętej Teologii (1518), za obronę w dwóch mowach doktryny o odpustach przeciwko nauce Lutra. Oskarżenie, iż sprzedaje pełne odpuszczenie grzechów jeszcze nie popełnionych wywołało ogromny skandal. Marcin Luter uznał jego działalność za złą i niedopuszczalną oraz rozpoczął publicznie wypowiadać się przeciwko niemu.


Przypisy

  1. ↑ Monica Marie Eden, German at the University of Minnesota: A Case Study for Articulation and Accountability in a Proficiency-based System, University of Minnesota, 1998, s. 28 , Cytat: Tetzel was a German monk ( 1465-1519 ) infamous for the sale of indulgences , a practice which helped spark Martin Luther's Reformation (ang.).
  2. ↑ Hans Joachim Hillerbrand, The Oxford Encyclopedia of the Reformation, Oxford University Press, 1996, s. 149, ISBN 978-0-19-506493-3 , Cytat: German preacher of indulgences who was important in the indulgences controversy with Martin Luther (ang.).

Bibliografia