John Naber
Mówiąc o John Naber, nie sposób nie być ciekawym, aby dowiedzieć się więcej na ten temat. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, John Naber przykuwa uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym stylu życia. Od początków do dzisiejszego znaczenia, John Naber był przedmiotem badań i zainteresowania zarówno badaczy, naukowców, jak i ciekawskich. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z John Naber, a także jego znaczenie i znaczenie w bieżącym kontekście.
 John Naber w 2016 | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1956 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
198 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
John Phillips Naber (ur. 20 stycznia 1956 w Evanston) – amerykański pływak. Czterokrotny mistrz olimpijski z Montrealu (1976). Czterokrotny rekordzista świata na dystansie 100 stylem grzbietowym i 200 stylem grzbietowym, pierwszy zawodnik w historii, który przepłynął 200 m stylem grzbietowym poniżej dwóch minut.
Kariera sportowa
Na pierwszych w historii mistrzostwach świata w 1973 zdobył brązowy medal w wyścigu na 200 m stylem grzbietowym (2:06,91). Bezpośrednio przed Igrzyskami Olimpijskimi w Montrealu (1976), 19 czerwca 1976, pobił rekord świata w tej samej konkurencji wynikiem 2:00,64. Życiowy sukces odniósł na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu, gdzie zdobył cztery złote medale i jeden srebrny, bijąc równocześnie w czterech konkurencjach rekordy świata. Na 100 m stylem grzbietowym najpierw pobił rekord świata w półfinale (56,19 - 18 lipca 1976), a następnie w finale, zdobywając złoty medal, z czasem 55,49 (19 lipca 1976). Na 200 m stylem grzbietowym w półfinale pobił rekord olimpijski z wynikiem 2:02,01, a w finale (24 lipca 1976) zwyciężył, bijąc rekord świata wynikiem 1:59,19 (jako pierwszy zawodnik w historii poniżej dwóch minut). Zwyciężył także w sztafecie 4 × 200 m stylem dowolnym (z rekordem świata – 7:23,22) i sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym (z rekordem świata – 3:42,22), a na dystansie 200 m stylem dowolnym zajął drugie miejsce, z czasem 1:50,50.
Ponadto wygrywał na mistrzostwach USA (wiosna): 100 m stylem grzbietowym (1973, 1974, 1975, 1976, 1977), 200 m stylem grzbietowym (1973, 1974, 1975, 1976, 1977), 4 × 200 m stylem dowolnym (1974, 1975, 1976, 1977), 4 × 100 m stylem zmiennym (1974, 1975, 1977), 1650 y stylem dowolnym (1975), na mistrzostwach USA (lato): 100 m stylem grzbietowym (1974, 1975, 1976), 200 stylem grzbietowym (1973, 1974, 1975, 1976)[1], na mistrzostwach NCAA: 500 m stylem dowolnym (1974, 1975), 100 m stylem grzbietowym (1974, 1975, 1976, 1977), 200 m stylem grzbietowym (1974, 1975, 1976, 1977), 4 x 100 m stylem dowolnym (1976), 4 × 200 m stylem dowolnym (1976, 1977), 4 × 100 m stylem zmiennym (1975, 1976)[2]
Ukończył studia psychologiczne na University of Southern California.
Jego indywidualne rekordy świata przetrwały ponad siedem lat: na 100 m stylem grzbietowym do 6 sierpnia 1983, kiedy Rick Carey osiągnął wynik 55,44, na 200 m stylem grzbietowym do 3 sierpnia 1983, kiedy Rick Carey osiągnął wynik 1:58,93.
W 1976 został wybrany najlepszym pływakiem na świecie. W 1977 otrzymał James E. Sullivan Award - nagrodę dla najlepszego amerykańskiego sportowca amatora, w 1982 został wybrany do International Swimming Hall of Fame.
Przypisy
Bibliografia
- Sylwetka na stronie sports-reference.com. sports-reference.com. .
- Sylwetka na stronie ishof.org
